ဖင္လွန္ၾကည့္ေတာ့ ေဘာရိုက္ရာေတြ
( ေမာင္ၿခိမ့္ )
🎸🎸 တ်ံ … တ်ံ … ဒင္ဒင္… ဒန္ တန္႔ ဒန္ 🎸🎸 တ်ံ ဒင္ … တ်ံဒင္ 🎶🎶🎶
အဖိတ္ေန႔ ညတိုင္း ေမာင္ေပ်ာ့ တေယာက္ အပ်ိဳႀကီး မခင္စမ္း အိမ္ေရွ႕ လမ္းတဖက္မွ အုတ္ခုံေလးေပၚ ရင္တြင္းခံစား ခ်က္မ်ား သီဆိုေဖ်ာ္ေျဖရန္ ေရာက္ရွိေန၏။
" ဝုတ္ ဝုတ္ … ဂရား … ဂဲ … ဝုတ္ ဝုတ္ "
ပထမဆုံး ဆန္႔က်င္ ဆႏၵျပေနသည္က ရပ္ကြက္အခ်စ္ေတာ္ ေခြးညိဳႀကီး ျဖစ္သည္။
" ဟာ … ဒီေခြး သြားစမ္း … ဝွီးးး … ေဖါက္ … ဂိန္ ဂိန္ … အီ … ဂိန္ ဂိန္ "
ေမာင္ေပ်ာ့ ဂီတာႀကိဳးညႇိသည္ႏွင္ ေခြးညိဳႀကီးမွာ နားမဒိန္းက်င့္ေတာ့မည္မွန္း သိ၍ ထိုးေဟာင္ရာ ေမာင္ေပ်ာ့ BFF ျဖစ္သူ ငသက္မွ ေလးဂြႏွင္ ပစ္ကာ ေမာင္းထုတ္ပစ္၏။ ငသက္မွာ ေခသူမဟုတ္ေပ မူးၿပီး လမ္းေဘး ခဏခဏ အိပ္ရာ ရဲက ေမွာင္ရိပ္ခိုမႈ႔ႏွင့္ အမႈ႔လိုတိုင္း အခ်ဳပ္ထဲ ထည့္ေနက် လူတေယာက္ ျဖစ္သည္။
~¡<^•°`´ အပ်ိဳႀကီး … တကယ္ လုပ္မွာလား …
ေျပာစမ္းပါ ~¡<>^•°`´ ဒန္႔ ဒန္႔ …
🎶🎶🎶 ရည္ရြယ္တဲ့ မင္း အေၾကာင္းကို
👙👙👙👙👙👙
ေမာင္ေပ်ာ့ သီဆိုလိုက္သည္ႏွင့္ အနီးပတ္ဝန္းက်င္မွ လူႀကီး လူငယ္ ကေလးအားလုံး ခပ္လွမ္းလွမ္းသို႔ တိမ္းေရွာင္သြားေတာ့သည္။ သို႔ေသာ္ ၾကဳံေနၾကမို႔ ေမာင္ေပ်ာ့ လုံးဝ ဂ႐ုမစိုက္ပဲ အသံျမင့္ကာ ေအာ္ဆို လိုက္ျပန္၏။
" ကၽြီ … ဒုန္း ဝုန္း … ကၽြိ ဒုန္း "
အပ်ိဳႀကီး မခင္စမ္းေဘး အိမ္မွ ေဒၚပုမ တေယာက္ အိမ္တခါးအား ေပၚတင္ ေဆာင့္ပိတ္ကာ ေမာင္ေပ်ာ့ တို႔ဘက္ မ်က္လုံးေဆြၿပီး တခ်က္ၾကည့္လိုက္သည္။ အပ်ိဳႀကီး မခင္စမ္းမွာ ေမာင္ေပ်ာ့ အသံၾကားလိုက္သည္ႏွင့္ မွန္တင္ခုံေရွ႕ သနပ္ခါး အျမန္လူးကာ ပဲေႂကြးရန္ ထမိန္လဲလိုက္ေတာ့၏။
" အမေလး ေတာ္ပါေသးရဲ့ … ခိခိ "
ထမိန္လဲၿပီး မွန္ေရွ႕ ကိုယ္တပတ္လွည့္ရာ ဖင္ၾကား တည့္တည့္၌ လက္ဝါးခန္႔ အျပဲႀကီးေၾကာင့္ ဖင္ေလး ေအးကနဲ႔ ျဖစ္သြားရျပန္သည္။ ျပတင္းေပါက္ဖက္ ေခါင္းေလး ေစာင္းၾကည့္ကာ ေမာင္ေပ်ာ့မ်ား ျမင္သြား မလားဟု စိုးရိမ္ကာ ရွက္ျပဳံးေလးႏွင့္ တခိခိ ရယ္မိ ေတာ့သည္။ ထိုစဥ္ ေမာင္ေပ်ာ့ သူငယ္ခ်င္း ငသက္ကပါ ဝင္ဆိုလိုက္သျဖင့္ ကီးေၾကာင္႐ုံသာမကာ သီခ်င္းပါ ဘဝ ပ်က္သြားရရွာ၏။
" ဝွီး … ေဒါက္ … အ … ေဖါက္ေဖါက္ … အမေလး "
ဘယ္က ပစ္လိုက္မွန္း မသိေသာ ေလာက္စာလုံးမ်ား က်ေရာက္လာသျဖင့္ ဂီတာ ခဏ ရပ္ကာ ေဆးလိပ္ မီးညႇိ ေသာက္ေနၾကသည္။ ငသက္မွ ေခါင္းေလး လက္ႏွစ္ ဖက္ႏွင့္ အုပ္ကာ အေျခေနထၾကည့္ရင္း မ်က္စပစ္ ျပလိုက္ျပန္၏။ အေျခေန ၿငိမ္သြားေၾကာင္း သိရသည္ႏွင့္ ေမာင္ေပ်ာ့ တေယာက္ ဒုတိယအႀကိမ္ေျမာက္ဂီတ သံစဥ္ မ်ား တီးခတ္ကာ သီခ်င္းပါ ေျပာင္းဆိုလိုက္သည္။
~¡<^•°`´ မမက … ဒန္႔ဒန္႔
သိပ္ခ်စ္ဖို႔ ေကာင္းတယ္ … ဒန္႔ဒန္႔ ~¡<^•°`´
ညာညာ ၿပီးလဲ … ခ်စ္တတ္ပါတယ္
🎺🎺🎺🎺🎺
ထိုခ်ိန္ အပ်ိဳႀကီး မစမ္းမွာ ထမိန္အကြဲအား ေရွ႕ပို႔ကာ ျပင္ဝတ္ၿပီး ျပတင္းေပါက္နားမတ္တပ္ရပ္လ်က္ ဖင္သား စိုင္ႀကီးအား လက္ျဖင့္ ပြတ္ကာ ေမာင္ေပ်ာ့ဆီ စိုက္ၾကည့္ လိုက္သည္။ အပ်ိဳႀကီး ၾကည့္ေနသည္ကို ျမင္လိုက္သည္ ႏွင့္ ေမာင္ေပ်ာ့ တေယာက္ အဆိုတျခား အတီးတျခား က်ဴးရင့္ေနရင္း ထိုင္ေနေသာ အုတ္ခုံေလး ေပၚမွ ထရပ္ ကာ ဂီတာအား ဟန္ပါပါ တီးျပေနျပန္၏။ ဂီတာႀကိဳး ၂ေခ်ာင္း ျပတ္မွ ေတးသြားမ်ားႏွင့္အတူ အဆိုပါ ရပ္ရင္း မစမ္းအား လက္ျပႏူတ္ဆက္လိုက္ေတာ့သည္။
/////////////////////////
မခင္စမ္း တေယာက္ ေမာင္ေပ်ာ့ ျပန္သြားခ်ိန္ အိမ္ေအာက္ ထပ္ ဆင္းလာကာ ေသးေပါက္ရန္ အိမ္သာနား ဓတ္မီး ေလးျဖင့္ ေလၽွာက္လာခဲ့ေတာ့သည္။ ေသးက မေပါက္လို႔ မျဖစ္ အိပ္ယာထဲ လွဲလိုက္သည္ႏွင့္ လူက မထျခင္ ဆီးပုံးက တင္းေနတတ္၏။ အိမ္သာနား ေရာက္သည္ႏွင့္ ဓတ္မီး ဂ်ိဳင္းၾကား ညႇပ္ကာ ေဘးဘီ ၾကည့္ရင္း ထမိန္ ေအာက္နားစ မကာ ထိုင္ခ်လိုက္ ေတာ့သည္။ ထိုခ်ိန္ အိမ္သာထဲ၌ ေအာက္ထပ္မွ အိမ္ငွား ကိုသာေလာင္ အီးပါေန၏။ အပ်ိဳႀကီး မခင္စမ္း ေလၽွာက္ လာ ကတည္း က ေသးလာေပါက္ေတာ့မည္မွန္း သိရွိ ေနသည္။
လီးအား ၅ခ်က္ ၆ခ်က္ ခန္႔ ဂြင္းထုရင္း မ်က္လုံးမိတ္ကာ အိမ္သာ ဂလန္႔အား ျဖဳတ္ထားလိုက္၏။ မခင္စမ္း ဆြဲဖြင့္ သည္ႏွင့္ လီးအား တန္းျမင္ရန္ ျပင္ဆင္းထားသည္။
သို႔ေသာ္ မခင္စမ္းမွာ အိမ္သာထဲ မေပါက္ပဲ အိမ္သာ တံခါးေရွ႕ ဟိုၾကည့္ဒီၾကည့္ျဖင့္ ထမိန္ကိုလွန္ ထိုင္ခ် လိုက္ေတာ့၏။ ထမိန္ လွန္လိုက္သည္ႏွင့္ ျဖဴေဖြး ေနေသာ ဖင္ႀကီး ေကာ့ထြက္ေနသည္ကို အိမ္သာ တံခါး ၾကားမွ ကန္႔လန္႔ဖ်က္ ျမင္လိုက္ရသည္။ အိပ္သာမွ ေျခတန္တို ထရံကာ သြပ္မိုး ျဖစ္ကာ တံခါးမွထရံကပ္စမ်ား ေပါက္ျပဲေနသျဖင့္ သြပ္ျပား အေသးတခ်ပ္အား ညႇပ္ကာ ထားရျပန္၏။
မခင္စမ္း မွာ အပ်ိဳႀကီးတို႔ အစဥ္အလာ အတိုင္း ကပ္စီးနဲကာ ေအာက္ထပ္မွ အိမ္ငွား ကိုသာေလာင္အား ျပင္ဆင္ စရာရွိလ်င္ ကိုယ့္ပိုက္ဆံႏွင့္ကိုယ္ ျပင္ေနၾကရန္ စာခ်ဳပ္ထဲ တခါထဲ ထည့္ခ်ဳပ္ထားသည္။ ကိုသာေလာင္မွာ ကေလး ၂ေယာက္ အေဖျဖစ္ၿပီး အိမ္စေျပာင္းလာ ကတည္းက မခင္စမ္းအား ျဖဳတ္ရန္ အမ်ိဳးမ်ိဳး ႀကိဳးစားေနတတ္၏။ မယားျဖစ္သူ ညႊန္႔ရီ သိလ်င္ လင္မယား ကြဲမည္ ဆိုးသျဖင့္ မသိမသာ အထာျပကာ လႈပ္ရွားေနသည္။ ခုလည္း မခင္စမ္း ခ်ိဳင္းၾကားမွ ဓတ္မီးမွာ ေရွ႕စိုက္က်ေနသျဖင့္ ေပါင္ဂြေလးထဲမွ ေစာက္ေမႊးအုံ တျခမ္းအား ေဘး တေစာင္း ျမင္ေနရသည္။ အိမ္သာတံခါး အေပါက္ေလးမွ အနီးကပ္ ေခ်ာင္းၾကည့္ရာ တရွီးရွီး တရွစ္ရွစ္ျဖင့္ ေသးထြက္ သံ ၾကားေနရ၏။
" ဘူ … ဘတစ္ … တစ္တစ္ "
" အမေလး … လူလူ "
ၾကည့္ေကာင္းေနစဥ္ ကိုသာေလာင္ ဖင္ဝမွ မေမ်ာ္လင့္ပဲ အီးေပါက္မိရာ မခင္းစမ္း တေယာက္ ေသးတန္႔ကာ ထရပ္ရင္း အိမ္ထဲ ဝင္ေျပးသြားေတာ့သည္။
////////////////////////////////
ေနာက္ ၂ရက္ခန္႔ အပ်ိဳႀကီး မခင္စမ္း အိမ္ အေပၚထပ္ ေမာင္ေပ်ာ့ ေရာက္ရွိေန၏။ မခင္စမ္းမွာ ေအာက္ထပ္မွာ အိမ္ငွား မိသားစု ၂စုလုံး ရြာျပန္က်သျဖင့္ တအိမ္လုံး လူရွင္းေနရာ မနက္ပိုင္း ေစ်းဝယ္ထြက္စဥ္ ေမာင္ေပ်ာ့အား တိတ္တိတ္ေလး ခ်ိန္းထားခဲ့သည္။
" ျပပါဦး … အစမ္းကလည္း … ဒီလို အခြင့္ေရးက ရဖို႔ မလြယ္ဘူး "
" အိုရ္ … ကိုေပ်ာ့ ကလည္း … စကားေျပာဖို႔ ေခၚတာကို … ေရာက္ကတည္းက ဒါပဲ … ပူဆာေနတာ … ၂ခါ ျပၿပီးသားကို "
" ဟုတ္ပါတယ္ … အစမ္းရယ္ … အစမ္း ေစာက္ဖုတ္ႀကီးက … လွလြန္းလို႔ … ၾကည့္မဝ လို႔ပါ "
မခင္စမ္း တေယာက္ ကုတင္ေစာင္း ထိုင္ေနစဥ္ ေမာင္ေပ်ာ့မွာ မခင္စမ္း ေရွ႕ တည့္တည့္ ေပါင္ၾကားထဲ ဒူးတုတ္ထိုင္ကာ ပူဆာေနေတာ့ ၏။
" ခက္ေတာ့တာပဲ … ၿပီးရင္ ကိုေပ်ာ့ ဟာလည္း ျပန္ၿပ … အင့္ ၾကည့္ "
မခင္စမ္းမွာ မ်က္ဝန္းရြဲႀကီးမ်ားႏွင့္ ေမာင္ေပ်ာ့အား စိုက္ၾကည့္ကာ ထမိန္ေအာက္နားစ အား ေပါင္ရင္းထိ လွန္တင္လိုက္သည္။
" အားပါး … ကၽြတ္ကၽြတ္ … လွလိုက္တဲ့ … ေစာက္ဖုတ္ႀကီး … အစိက ေတာ္ေတာ္ႀကီးမွာပဲေနာ္ … အစမ္း "
" အိုရ္ … ပုံမွန္ပါ … ကိုေပ်ာ့ ကလည္း "
" ဟုတ္လို႔လား "
" ဟုတ္ပါတယ္တယ္ဆို … မယုံဘူး မလား … အင့္ ၾကည့္ "
မခင္စမ္း ကာမစိတ္ ထႂကြေစရန္ ေမာင္ေပ်ာ့ တေယာက္ စကားလုံးမ်ားျဖင့္ လမ္းေၾကာင္းေန၏။ ေမာင္ေပ်ာ့ ဆင္တဲ့ အကြက္ထဲ မခင္စမ္း မွာလည္း မသိခ်င္ေယာင္ ေဆာင္ ကာ ဝင္လာေတာ့သည္။ သူမကိုယ္တိုင္လည္း ရာဂစိတ္ ႀကီးသူမို႔ ေမာင္ေပ်ာ့အား ေစာက္ဖုတ္ႀကီး ျဖဲျပလိုက္ျပန္၏။
" အင္း … အစိက ပုံမွန္ပါပဲ … ဒါေပမယ့္ မေထာင္ေသးလို႔ပါ "
" ဟင္ … အစိက … ကိုေပ်ာ့တို႔ ေယာကၤ်ား ေတြလို … မေထာင္ဘူးေလ "
ေမာင္ေပ်ာ့ ရမၼက္ေသြး ႂကြယ္ေသာ စကားမ်ား ေၾကာင့္ မခင္စမ္း တေယာက္ ေစာက္ပတ္ထဲမွ တဆစ္ဆစ္ႏွင့္ အေကာင္ေလးမ်ား တိုးဝင္လာသလို ခံစားေနရရွာသည္။
" ေထာင္တာေပါ့ … အစမ္း ကလည္း … ကိုေပ်ာ့ ျပမယ္ … ပက္လက္ လွန္ၿပီး ေပါင္ျဖဲထား "
" ဒါဆိုလဲ … ျပၿပ "
မခင္စမ္း တေယာက္ ရြဲ႕သလို ခနဲ႔သလိုႏွင့္ ကုတင္ေပၚ ပက္လက္ လွန္ကာ ဒူးေထာင္ ေပါင္ကား အေနထားျဖင့္ ေစာက္ဖုတ္ႀကီး ျဖဲျပလိုက္ေတာ့၏။ ျပတင္းေပါက္မွ ဝင္ေရာက္လာေသာ ေနေရာင္ေၾကာင့္ ေပါင္တန္ ေဖြးေဖြး တုတ္တုတ္ ၂ဖက္တြင္ ေသးစီးေၾကာင္းႀကီး ထြက္ေပၚ လာျပန္သည္။
" ၾကည့္ေနာ္ … အစမ္း "
ေမာင္ေပ်ာ့ မွာ ၾကမ္းျပင္ေပၚ ထရပ္ကာ ပုဆိုး ခၽြတ္ခ်ရင္း လီးတန္းလန္းျဖင့္ ကုတင္ေပၚ တက္လာလိုက္၏။
" ဟင္ … ကိုေပ်ာ့ … ဘာ ဘာ … ဘာလုပ္ လုပ္ … "
မခင္စမ္း စကား မဆုံးခင္ ေမာင္ေပ်ာ့မွာ ေပါင္ၾကားထဲ ဒူးေထာက္ ထိုင္ရင္း လီးထိပ္ျဖင္ ေစာက္ပတ္အုံႀကီး ထိပ္မွ အစိေလးအား ထိုးကေလာ္ ပစ္သည္။
" ဇြိ … ပေလာက္ … အ … အေမ့ … အဟင့္ "
ေခါင္းျပဴထြက္ေနေသာ ေစာင္စိထိပ္မွ အဆံေလးအား တည့္တည့္ ထိုးကေလာ္မိရာ မခင္စမ္း ဖင္ႀကီး ႂကြတက္ လာၿပီး ဘုတ္ကနဲ႔ ကုတင္ေပၚ ျပန္က် သြား ရွာသည္။
" ေဟာ … အစိ ေတာင္လာၿပီ … အစမ္းရဲ့ … ခ်စ္စရာေလး … ၾကည့္ ၾကည့္ "
" ဟမ္ "
ေမာင္ေပ်ာ့ စကား အဆုံး အပ်ိဳႀကီး မခင္စမ္း ေခါင္း ေထာင္ ၾကည့္လိုက္ေတာ့သည္။ သို႔ေသာ္ သူမ ေစာက္စိ အား မဟုတ္ေပ။ ေမာင္ေပ်ာ့ ေပါင္ၾကားမွ မဲၿပီး ဘယ္ ဘက္ ေကာက္ေနေသာ လီးႀကီးဆီ အၾကည့္ ေရာက္ ေန၏။ ေမာင္ေပ်ာ့မွာ လူသာ ပိန္ခ်င္ပိန္ ေပ်ာ့ခ်င္ေပ်ာ့မည္။ လီး မပိန္ပါ မေပ်ာ့ပါ။ ခုလည္း ဒစ္ႀကီးကားထြက္ေနၿပီး လီးတဝက္ မရွိတရွိ ေလာက္မွ ေကာက္ေနကာ လီး အရည္ျပား တေလၽွာက္ အေၾကာမ်ား ေထာင္ထေန၏။ သူ႔လီးႏွင့္ အလိုးခံရသည့္ မိန္းမတိုင္း လီးက ေကာက္ ေနသျဖင့္ ဒစ္ျဖင့္ ေစာက္ဖုတ္ အတြင္းသားမ်ား ခ်ိတ္ဆြဲ ခံရကာ ပထမ နာက်င္ကာ ေအာ္မည္။ ေနာက္ပိုင္း လီးအရသာ ေတြ႕သည္ႏွင့္ ေဆာင့္ပါ လိုးပါ တဆာဆာ ေအာ္ကာ ေတာင္းတတတ္ေၾကာင္း ေမာင္ေပ်ာ့ အေတြၾကဳံ အရ သိရွိေန၏။
/////////////////////////////
ရပ္ကြက္ကထိန္အတြက္ ည ၈နာရီ ဓမၼာ႐ုံသို႔ လာရန္ အစည္းေဝး ဖိတ္စာလာဖိတ္စဥ္ ေအာ္သံ ညည္းသံ မ်ားေၾကာင့္ ရပ္ကြက္လူႀကီး ဦးၾကည္ေမာင္ တေယာက္ အိမ္ထဲ ေရာက္မွ ေျခလွမ္းမ်ား ရပ္တန္႔ သြားရ၏။ ေသခ်ာ အားစိုက္ နားေထာင္ရင္ အသံလာရာ အိမ္ အေပၚထပ္သို႔ ေလွကား အတိုင္း ေျခဖြနင္းကာ တက္လာခဲ့သည္။
" အမေလးးး … လုပ္တတ္ လိုက္တာ … ကိုေပ်ာ့ရယ္ … အစမ္း … အူေတြ အသည္းေတြ … ေျဗာင္းဆန္ ေနပါၿပီ … အ အား အားးး … ရွီးးးးးး "
ညည္းသံမ်ားေၾကာင့္ အိမ္အေပၚထပ္ ေရာက္သည္ႏွင့္ အခန္းကာထားတဲ့ ပ်ဥ္ခ်ပ္ႏွစ္ခုၾကားက ေခ်ာင္းၾကည့္လိုက္ ေတာ့သည္။ အခန္းထဲ ကုတင္ေစာင္းတြင္ အပ်ိဳႀကီး မခင္စမ္းမွာ ေလးဖက္ေထာက္ အေနထားျဖင့္ ဖင္ကုန္းေပးရာ ေမာင္ေပ်ာ့မွ ၾကမ္းျပင္ေပၚ ဒူးေထာက္ ထိုင္ရင္း ေစာက္ပတ္ ကုန္းယက္ေပးေန၏။ ခဏအၾကာ မတ္တပ္ရပ္ၿပီး ေနာက္မွ ဆြဲလိုးရာ တအားအားျဖင့္ မခင္စမ္း ညည္းသံ ျပန္ထြက္လာၿပီး ေခါင္းေလး လန္တက္ သြားသည္ကို ျမင္ေနရသည္။
" အီးးး … အမေလး … ဘြတ္ … အ အ … ေစာက္ဖုတ္ေတာ့ … ျပဲၿပီ ထင္တယ္ … ကိုေပ်ာ့ရဲ့ … အဟင့္ ဟင့္ … အီးဟီး "
ၾကည့္ေနရင္း ဦးၾကည္ေမာင္မွာ ပုဆိုး ေအာက္က လီးႀကီး ေထာင္ထြက္လာသျဖင့္ ညာလက္ျဖင့္ အုပ္ကိုင္ကာ ဘယ္လက္ျဖင့္ ပ်ဥ္ျပားအား မတ္တပ္ရပ္လ်က္ အေနထားျဖင့္ ေထာက္ထား လိုက္ရ၏။ ေမာင္ေပ်ာ့မွာ မခင္စမ္းအား ေနာက္မွ ဆြဲလိုးလိုက္ အဖုတ္အား ကုန္းယက္လိုက္ႏွင့္ ၂ေယာက္သား ကာမ စည္းစိမ္ေလး အမိအရ ယူေနၾကသည္။ ေမာင္ေပ်ာ့ တေယာက္ စလိုး ကတည္းက မခင္စမ္းအား အပ်ိဳ မဟုတ္မွန္း ရိပ္မိသျဖင့္ အားမနာတမ္း ပစ္လိုးေနေတာ့၏။ အပ်ိဳႀကီး မခင္စမ္း မွာလည္း ေမာင္ေပ်ာ့၏ အားပါေသာ လိုးခ်က္မ်ားအား ဖင္ႀကီး ေကာ့ကာ ေတာင့္ခံေနသည္။
" ေကာင္းလိုက္တာ … အစမ္းရယ္ … လိုးခ်င္ေနတာ ၾကာၿပီ … ခုမ ဆႏၵ ျပည့္ေတာ့တယ္ "
" သြား … လူဆိုး … ဘယ္ခ်ိန္ထဲက … ပစ္မွားေနမွန္း မသိဘူး ဟြန္႔ "
" အေျဖေပးကတည္းက … အစမ္း ကို လိုးခ်င္ေနတာ … ဘယ္လို ေျပာလိုးရမလဲ … မစဥ္းစား တတ္လို႔ … ဒီေလာက္ အခ်ိန္ေတြ ၾကာသြားတာပါ … ဒါနဲ႔ … လိုးေပး တာ ေကာင္းလားဟင္ "
" ေကာင္းမေကာင္းေတာ့ မသိဘူး … အစမ္း ဟာထဲ … ကိုေပ်ာ့ လီးႀကီးက … ျပည့္က်ပ္ေနတာ … ဘယ္လို အရသာေလး မွန္းလဲ … မေျပာျပတတ္ဘူး "
ဦးၾကည္ေမာင္ တေယာက္ ေခ်ာင္းၾကည့္ ရင္း လီးအား ၅ခ်က္ ၆ခ်က္ခန္႔ ပုဆိုး အျပင္မွ ဆုပ္ကိုင္ ပြတ္ရာ လရည္မ်ား တေဖ်ာေဖ်ာ ပုဆိုးထဲ ထြက္က် လာေတာ့ သည္။ ျမင္ကြင္းအား အၾကည့္လြဲကာ အိမ္ေအာက္ထပ္ ျပန္ဆင္းလာၿပီး ထြက္ခြာ သြား၏။ ေမာင္ေပ်ာ့ႏွင့္ အပ်ိဳႀကီး မခင္စမ္းတို႔ ႏွစ္ေယာက္သား စကားေျပာရင္း တေယာက္ ဟာ တေယာက္ ပြတ္သပ္ရင္း ထပ္စြေနၾကျပန္၏။ မခင္စမ္း နို႔ႀကီး ၂လုံးအား တစ္လွည့္ စီ ဖိစို႔ေပးရာ မခင္စမ္းကလည္း ေမာင္ေပ်ာ့ လီးႀကီးအား ဂြင္းျပန္ တိုက္ေပးေနေတာ့သည္။
" ခိခိ … ကိုေပ်ာ့ လီးႀကီးက … လက္ထဲ ျပန္မာလာၿပီ … လိုးနိုင္ေသးလား "
ေမာင္ေပ်ာ့မွာ မခင္စမ္းေဘး ပက္လက္အေနထားျဖင့္ လီးႀကီးမွာ အေပၚသို႔ ေထာင္လ်က္ရွိ၏။ မခင္စမ္းမွာ သူမ လက္တဖက္ျဖင့္ အေၾကာၿပိဳင္းၿပိဳင္းထေနေသာ လီးႀကီး အား အထက္ေအာက္ ပြတ္သပ္ေပးေနေတာ့သည္။
ေမာင္ေပ်ာ့ လက္တစ္ဖက္ကလည္း မခင္စမ္း ေပါင္ၾကားမွ ေစာက္ပတ္ေလးအား ပြတ္သပ္ေပးရင္း လက္ခလယ္ ထိုး သြင္းကာ ေမႊေပးေနျပန္၏။
" ရွီးးးးး အ အားးးး … ကိုေပ်ာ့ရယ္ "
" အစမ္း … ကိုေပ်ာ့ လီးႀကီးကို … အားရရဲ့လား "
" အိုရ္ … ဘာေတြ ေမးမွန္းလည္း မသိဘူး … ကိုေပ်ာ့ ကလည္း "
" ခုေလးပဲ … လိုးေပးထားတာ … ေျပာပါဦး "
" ဟင့္ အင္ … သိဘူးလို႔ဆို "
" ေျပာျပပါဆို … အစမ္း ကလည္း … မခ်စ္ဘူးလား "
" ခ်စ္လို႔ လိုက္ေလ်ာတာေပါ့ … ကိုေပ်ာ့ ကလည္း …
ကိုေပ်ာ့ လီးႀကီးကို အားရပါသတဲ့ရွင္ … ကဲေက်နပ္ၿပီလား … ဟြန္႔ "
မခင္စမ္း စကားအဆုံး ကိုေပ်ာ့မွာ ကိုယ္တေစာင္း လွည့္ရင္း နို႔အုံႏွစ္လုံးအား ဘယ္ျပန္ညာျပန္ ဆြဲစို႔ ပစ္သည္။ လက္ကလည္း အၿငိမ္အေနပဲ ေစာက္ဖုတ္ထဲ ထုတ္ခ်ီသြင္းခ်ီ ျပဳလုပ္ကာ တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ ေစာက္စိေလးအား ဖိေခ်ေပး၏။ မခင္စမ္းကလည္း ကိုယ္တေစာင္း ျဖစ္ေနေသာ ကိုေပ်ာ့ လီးႀကီးအား ဂြင္းထုေပးေနရာ ေစာက္စိေလး ေခ်ခံရသည္ႏွင့္ ရမၼက္စိတ္မ်ား ထႂကြလာကာ ဂြင္းတိုက္ မေပးနိုင္ေတာ့ပဲ လီးအား တင္းၾကပ္စြာ ဆုပ္ကိုင္ထားေတာ့သည္။ မခင္စမ္း ေပါင္တန္ႀကီးမ်ား စုလိုက္ကားလိုက္ႏွင့္ ေစာက္ပတ္အုံႀကီး တင္းေျပာင္ကာ အရည္မ်ား ေစာက္ေခါင္းဝထဲ အိုင္ထြက္လာ၏။
" အ အားးး .…… အစမ္း မေနနိုင္ေတာ့ဘူး … ကိုေပ်ာ့ရယ္ … အဟင့္ "
ခပ္တိုးတိုး ညည္းသံ ေလးေၾကာင့္ ကိုေပ်ာ့ နို႔သီး ေခါင္းေလး စုပ္ေနရာမွ ရပ္ကာ ေစာက္စိေလးအား ေခ်ေနေသာ လက္က အဖုတ္ထဲ ေနာက္ဆုံးအေနျဖင့္ အထုတ္အသြင္း ၁၀ခ်က္ခန္႔ လုပ္ကာ ထထိုင္လိုက္၏။ မခင္စမ္းကလည္း ဆုပ္ကိုင္ထားေသာ လီးအား ျဖည္းျဖည္းခ်င္း လႊတ္ေပးလိုက္ရာ လက္မွ လြတ္သြား ေသာ ေမာင္ေပ်ာ့ လီးႀကီးမွာ အေၾကာ ၿပိဳင္းၿပိဳင္းထလ်က္ တဆက္ဆက္ တုန္ခါေနျပန္၏။
မခင္စမ္းမွာ သူမ ေပါင္ၾကားထဲ ေမာင္ေပ်ာ့ ဒူးေထာက္ ေနရာ ယူလိုက္ရာ ဒုတ္ိယ အခ်ီ လိုးေတာ့မည္မွန္း သိ၍ ရင္ေတြ တဒိုင္းဒိုင္း ခုန္လာေတာ့သည္။ ေမာင္ေပ်ာ့ လီးႀကီးအား ၾကည့္ကာ လိုးဖို႔ အဆင္ေျပရန္ ဒူးေထာင္ ေပါင္ကား ေပးလိုက္ ျပန္၏။ အရည္ရႊဲေနေသာ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးအား ဒစ္ထိပ္ႏွင့္ ဖိပြတ္ခံရသျဖင့္ မခင္စမ္း ခါးေလး ေကာ့တက္ လာသည္။
" အင္း … ဟုတ္တယ္ … ကိုေပ်ာ့ … လီးႀကီးကို … အစမ္း ေစာက္ဖုတ္ထဲ သြင္းပီး လိုးပါေတာ့ … အဟင့္ ဟင့္ "
ခါးထပ္ေကာ့ကာ ေစာက္ပတ္ထဲ လီးဝင္ရန္ ႀကိဳးစား လိုက္ျပန္သည္။
" အားးး … အမေလးးးး ရွီးးးး … ရွီးးးးး "
မခင္စမ္း အဖုတ္ထဲ လီးတဝက္ေလာက္ ဝင္ရာ အမေလး တရင္း ေမာင္ေပ်ာ့ လီးႀကီး အရသာအား သိရွိေနသျဖင့္ အံႀကိတ္ အလိုးခံ ေနလိုက္၏။ တျဖည္း ျဖည္း လီးဝင္ လီးထြက္ ေကာင္းလာရာ အဖုတ္အတြင္း သား မ်ားက လီးအား ေဆာင့္လိုးေစရန္ ေတာင့္တ လာသည္။ လီးအား အဖုတ္ထဲ အဆုံးထိ ေဆာင့္လိုးရာ မခင္စမ္း မ်က္လုံးမ်ား စင္းက် လာေတာ့၏။
" အမယ္ေလး … ကိုေပ်ာ့ ရယ္ … ေဆာင့္ေဆာင့္ … အစမ္း … ခံလို႔ ေကာင္းလာၿပီ "
" ေဆာင့္ပါတယ္ … အစမ္းရဲ့ … လိုးရတာ … ေကာင္းလိုက္တာ "
စကားတေျပာေျပာႏွင့္ လိုးက်ရာ မခင္စမ္း ေအာ္ဟစ္ ညည္းျငဴသံေလးမ်ား ဆူညံလာၿပီး ခဏအၾကာ ၂ေယာက္ သား ဒုတိယ အခ်ီ အထြဋ္ထိပ္ ေရာက္သြား ေတာ့သည္။ ၃လ ခန္႔ အၾကာ ေမာင္ေပ်ာ့ တေယာက္ မခင္စမ္းအား လက္ထပ္ ယူနိုင္ရန္ ဖားကန္႔ဘက္ ေက်ာက္တူး ထြက္သြား၏။
//////////////////////////
" ခင္စမ္းေရ … ၿပီးၿပီလား "
" ဟုတ္ … ေဒၚမိုး … က်မက ၿပီးတာၾကာေပါ့ "
" ေအး … လာေဟ့ … မိတုတ္တို႔ ျဖဴမတို … ပတ္ေခၚ ရေအာင္ "
ေဒၚမိုး ေအာ္သံေၾကာင့္ မခင္စမ္း တေယာက္ အဝတ္စား အိတ္ေလး ကိုင္ကာ အိမ္ေပၚမွ ဆင္းလာခဲ့သည္။ ရပ္ကြက္ထဲ မရွမ္းမ မဂၤလာေဆာင္ရာ မူဆယ္သို႔ ၂ညအိပ္ သြားၾကမည္ျဖစ္သည္။ မရွမ္းမ အမ်ိဳးသားမွာ မူဆယ္ ေစ်းတြင္ အထည္လိပ္မ်ား ေရာင္းခ်သူ တေယာက္ျဖစ္၏။ ဒီရပ္ကြက္ေလးထဲ မဂၤလာဆြမ္းကပ္ကာ မူဆယ္တြင္ မဂၤလာ အခန္းနား က်င္းပမည္မို႔ မရွမ္းမႏွင့္ အတူ ရပ္ကြက္သူ ရပ္ကြက္သားမ်ား ေရႊၿပ မ်ိဳးၿပ လိုက္ပါၾက သည္။ မရွမ္းမ သတို႔သား ေလာင္းမွ သူတို႔ မဂၤလာပြဲသို႔ လိုက္ခ်င္တဲ့သူ လိုက္ပါရန္ မွန္လုံ အိတ္စပတ္ ကားႀကီး တစီး ငွားေပးထား၏။
🎵ရင္မွာခံစား🎵
🎺🎺 သူမျမင္နိုင္ေပ
🎧ငါ့ရဲ့ အသဲထဲက … အတြင္းေၾက 💋🎶🎶
🎸🎸🎸🎸
လမ္းမႀကီး ေပၚ မွန္လုံကားႀကီး ေပၚမွ ေကာ္နီရဲ့ သီခ်င္း သံ ခပ္ျမဴးျမဴးေလး လြင့္ျပန္႔ေန၏။ မခင္စမ္းတို႔ ရပ္ကြက္ သူ ရပ္ကြက္သားမ်ား မူဆယ္ၿမိဳ႕၌ က်င္းပမည္ ျဖစ္ေသာ မရွမ္းမ မဂၤလာေဆာင္ သို႔ လိုက္ပါ လာၾကေတာ့သည္။
" ဝုန္း … ဒလိန္း … ဝုန္း ဂ်ိမ္း "
ပုံမွန္ေလး ေမာင္းေနရင္း ခ်ိဳင့္တစ္ခုေပၚ နင္းမိရာ ဘုရားဖူးကားႀကီး ဝုန္းခနဲ ေျမာက္တက္သြားကာ ျပန္အက်တြင္ ကားထဲ ဆူညံ့စြာ ေအာ္ဟစ္ ေနၾက သည္။
" အမေလး … ဖ်ားဖ်ား "
" ေသပါၿပီ ေတာ္ "
" ဟဲ့ … ကားဆရာ … မေအလိုး … ဘယ္လိုေမာင္းေနတာလဲ … ငါတို႔မ်ား နင့္မယားေတြ ထင္ေနတာလား "
" ေစာက္ဖုတ္ႀကီး ျပဲ "
ေၾကာက္စိတ္နဲ႔ေဒါသစိတ္ ဒြန္တြဲကာ ေယာင္သူကေယာင္ ကားသမားအား ဆဲသူကဆဲျဖင့္ ဆူညံေနရာ မခင္စမ္း တေယာက္သာ ရင္ခုန္ေနရ၏။ ကားေျမႇာက္တက္ သြားသည္ႏွင့္ မခင္စမ္း ဖင္ႀကီး ေလေပၚဝဲသြားကာ ျပန္အက်တြင္ ညာလက္က ေဘးနား အတူထိုင္ေနေသာ ဦးၾကည္ေမာင္ ေပါင္ၾကား ေထာက္မိ သြားေတာ့၏။ ရပ္ကြက္ လူႀကီး ဦးၾကည္ေမာင္မွာ အသက္၄၅ခန္႔ ခပ္ဝဝ အရပ္ပုပုႏွင့္ မ်က္စိတဖက္ မေကာင္းေသာ သူတေယာက္ ျဖစ္သည္။ အပ်ိဳႀကီး မခင္စမ္းအား စိတ္ဝင္စားကာ ေမာင္ေပ်ာ့ႏွင့္ မခင္စမ္း ခ်စ္ရည္လူးခ်ိန္ အမွတ္တမဲ့ ျမင္ေတြ႕ခဲ့သည့္ ေနာက္ပိုင္း မခင္စမ္းအား လုပ္ခ်င္စိတ္မ်ား တဖြားဖြား ျဖစ္ေပၚေနေတာ့၏။ ေမာင္ေပ်ာ့ ရွိေနစဥ္ ဆႏၵ မ်ား မ်ိဳသိပ္ကာ ေရွာင္ေနရင္း ေမာင္ေပ်ာ့ ဖားကန္႔ တက္သြား သည္ႏွင့္ ျပန္ကပ္ေနေတာ့သည္။
ခုလည္း ေပါင္ၾကားထဲ ေရာက္လာေသာ မခင္စမ္း လက္ေမာင္း ကိုင္ကာ ရလာသည့္ အခြင့္ အေရးကို အမိအရ ယူရင္း ကိုယ္လုံး အိအိေလးအား ဖက္ထား လိုက္သည္။ ကားေပၚတေယာက္ တေပါက္ဆူညံေနကာ ကားေနာက္ဆုံး ခုံ ထိုင္ေနေသာ သူမတို႔ ႏွစ္ဦးအား ဘယ္သူမွ သတိမထားမိေတာ့ေပ။
" အမေလး … ရင္ကို တုန္သြားတာပဲ "
" က်ေနာ္ရွိပါတယ္ … မခင္စမ္းရယ္ … မေၾကာက္ပါနဲ႔ "
ဦးၾကည္ေမာင္မွာ မခင္စမ္းထက္ အသက္ႀကီး ေသာ္လည္း အရပ္ထဲ လူတိုင္းေခၚသလို မခင္စမ္း ဟုသာ ေခၚ၏။
ခပ္တင္းတင္း ဖက္ထားရင္း ဂုတ္သားေလးအား ရႊတ္ကနဲ႔ နမ္းကာ အားေပးႏွစ္သိမ့္ေနျပန္သည္။
" အိုးးး … လူကို တအားဖက္ထားတာ … လြတ္ဦးေလ "
ဦးၾကည္ေမာင္ အား မ်က္ဝန္းရြဲႀကီးႏွင့္ ေဆြၾကည့္ကာ ေျပာေနေတာ့၏။
" အင္းပါ … မခင္စမ္းရဲ့ … မခင္စမ္း လက္လဲ လြတ္ပါဦးဗ်ာ … က်ိန္းေနၿပီ "
" အိုရ္ … ေဆာရီးေနာ္ … ဟုတ္ဟုတ္ "
မခင္စမ္းတေယာက္ မ်က္ႏွာ ပန္းေရာင္းေျပးသြားရသည္။ ခ်ိဳင့္ေစာင့္ၿပီး ကားျပန္အက် ဦးၾကည္ေမာင္ ေပါင္ၾကား လက္ေထာက္မိကာ ေပါင္ၾကားငိုက္ဆင္းေနေသာ လီးႀကီးအား အမွတ္တမဲ့ ျဖင့္ ဆုပ္ကိုင္ထားမိေန၏။ မခင္စမ္း လီးအား လြတ္လိုက္သည္ႏွင့္
ႏွစ္ေယာက္သား ၿငိမ္သက္သြားကာ ခဏအၾကာ ဦးၾကည္ေမာင္မွ မခင္စမ္း ညာလက္အား ဆြဲယူကာ ေပါင္ေပၚတင္ေပးလိုက္ျပန္သည္။ မခင္စမ္း တေယာက္ ျပတင္းေပါက္မွ အျပင္ဘက္ တရိပ္ရိပ္ က်န္ရစ္ေနခဲ့ေသာ သစ္ပင္မ်ား လယ္ကြင္းမ်ားအား ၾကည့္ကာ ဦးၾကည္ေမာင္ ေပါင္ေပၚက လက္အား ျပန္မ႐ုတ္ေတာ့ေပ။
ခဏအၾကာ အရွိန္ျဖင့္ ေမာင္းေနေသာ ကားႀကီးမွာ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ထိုးရပ္သြားေတာ့သည္။ ထမင္းစားနားရန္ ကားအမိုးေအာက္ ေဆာင္းေဘာက္မွ အသံ ေပၚထြက္ လာ၏။ ကားေပၚမွ တစ္ေယာက္ၿပီး တစ္ေယာက္ဆင္းရာ ေနာက္ဆုံး ဦးၾကည္ေမာင္ႏွင့္ မခင္စမ္း တို႔ ႏွစ္ဦးသာ က်န္ရွိေတာ၏။
" ဦးၾကည္ေမာင္ … ထမင္းစား မဆင္းဘူးလား "
မခင္စမ္း မွာ ဦးၾကည္ေမာင္ ေပါင္ပုတ္ရင္း လွမ္းေမးလိုက္ ျပန္သည္။ သူမမွာ ျပတင္းေပါက္ဖက္ ထိုင္ရာ ကား ေအာက္ ဆင္းလ်င္ ဦးၾကည္ေမာင္ ေရွ႕က ျဖတ္ရ မည္မို႔ ေမးလိုက္ခ်င္း ျဖစ္၏။
" ဗိုက္သိပ္မဆာလို႔ မခင္စမ္း … က်ေနာ္ မုန္႔ေတြပါလာတယ္ "
" ဒါဆို … က်မ ဆင္းစားလိုက္ဦးမယ္ "
ေျပာေျပာဆိုဆိုႏွင့္ ဦးၾကည္ေမာင္ ေရွ႕မွ တိုးထြက္ရာ ပိုက္ဆံအိတ္က ေရွ႕ထိုင္ခုံႏွင့္ ခ်ိတ္မိသြားသျဖင့္ ပိုက္ဆံအိတ္ သိုင္းႀကိဳးေလး မျပတ္ရန္ ဒူးညြတ္ၿပီး အေပၚဘက္ လက္ေဝွ႕ရမ္း ျဖဳတ္လိုက္သည္။ သို႔ေသာ္ ပိုက္ဆံအိတ္ သိုင္းႀကိဳးေလးက မျပဳတ္ပဲ ဦးၾကည္ေမာင္ ေရွ႕ ဒူးညြတ္မိသျဖင့္ ဖင္ၾကားတည့္တည့္ ခပ္မာမာ အရာႀကီးႏွင့္ ေထာက္မိေတာ့၏။
" အို႔ … ဦးၾကည္ေမာင္ … ရွင့္ဟာႀကီးက … တကတည္း … မေျပာလိုက္ခ်င္ဘူး "
မခင္စမ္း ဖင္ဝလီးေထာက္မိသည္ႏွင့္ ညြတ္ထားေသာ ဒူးအား ျပန္ဆန္႔ၿပီး ေရွ႕ထိုင္ခုံ ေက်ာမွီအား ခါးကုန္းကာ ခ်ိတ္မိေနေသာ ပိုက္ဆံအိတ္ႀကိဳးအား ဆြဲျဖဳတ္ျပန္သည္။
" ရလား … မခင္စမ္း "
ဦးၾကည္ေမာင္မွာ သူ႔ေရွ႕ ဖင္ကုန္းေပးသလို ျဖစ္ေနေသာ မခင္စမ္း ဖင္ၾကားထဲ ေထာင္မတ္ေနေသာ လီးထိပ္ျဖင့္ ေတ့ကာ ထရပ္လိုက္၏။ မခင္စမ္း ခါးေလး တြန္႔သြားကာ ပါးစပ္မွ မသဲမကြဲ အသံေလး ထြက္ေပၚလာသည္။
" အမ့္ "
ဖင္ၾကားေအာက္ အဖုတ္ေနရာအား ေထာက္မိသျဖင့္ မခင္စမ္း တေယာက္ စိတ္ထဲ အားရေက်နပ္ ေနေသာ္ လည္း ဟန္ေဆာင္ပလီ ေနလိုက္၏။ ေမာင္ေပ်ာ့ ဖားကန္႔ တက္သြား ကတည္းက ကာမသုခေလး ေပ်ာက္ဆုံးေနရာ ေတာင့္တ ေနလ်က္ရွိသည္။ ပိုက္ဆံအိတ္ ခုံေစာင္းႏွင့္ ခ်ိတ္မိေနသည္ကို အခြင့္ ေကာင္းယူကာ တမင္သက္သက္ ဖန္တီးလိုက္၏။ ထမင္းစား နားခ်ိန္မို႔ ကားေပၚ လူတေယာက္မွ မရွိ ေတာ့ေပ။
" အို အို … အဲဒါ ဘာ လုပ္ … အ ရွီးးးး "
မခင္စမ္း ကိုယ္လုံး တုန္တက္ သြားရ၏။ ႐ုတ္တရက္ ဦးၾကည္ေမာင္မွာ ခုံေပၚျပန္ထိုင္ၿပီး မခင္စမ္း ထမိန္ ေအာက္နားစအား ခါးထိ လွန္တင္ကာ ဖင္ေပါက္ေလး အား ယက္ေပးလိုက္၏။ ဖင္ဝထဲ လၽွာထိပ္ေလး က ထိုးစြ ပင့္ယက္ေနသျဖင့္ အူေတြ အသဲေတြ ေျပာင္းျပန္ ျဖစ္ကုန္ရသည္။ ေမာင္ေပ်ာ့ တခါမွ မလုပ္ေပးခဲ့ေသာ သူမ ဖင္ဝေလးအား ဦးၾကည္ေမာင္ မွ ယက္ေပး ကလိေပး ေနသျဖင့္ တအီးအီး ညည္းေနျပန္၏။
" အ … အ … ယားတယ္ … ဦးၾကည္ေမာင္ရဲ့ … ေတာ္ ေတာ္ … ေတာ္ေတာ့ေနာ္ "
ေျပာၿပီးသည္ႏွင့္ မခင္စမ္းမွာ ကိုယ္လုံးလွည့္ရာ သူမ ေပါင္ဂြၾကားႏွင့္ ဦးၾကည္ေမာင္မ်က္နာမွာ တတန္းထဲ က်ေရာက္ သြားေတာ့၏။ ဖင္ႀကီးမွာ ေရွ႕ထိုင္ခုံ ေက်ာမွီႏွင့္ ေထာက္ကာ ေနာက္ဆုတ္မရ။
ဦးၾကည္ေမာင္မွာ ထမိန္ဆြဲလွန္ရင္း အဖုတ္ကိုေသခ်ာျဖဲၿပီး ေစာက္ေခါင္း အတြင္းသားေလးအား လၽွာျဖင့္ ပင့္ယက္ ေပးရာ ေစာက္ရည္မ်ား ပြက္ကနဲ႔ ထြက္က်လာ၏။ အေပၚ ဘက္ ေခါင္းေထာင္လာေသာ ေစာက္စိေလးအား ႏူတ္ခမ္းသားျဖင့္ ဖိစုပ္ပစ္ရာ မခင္စမ္း တေယာက္ မတ္တပ္ရပ္လ်က္ အေနထားျဖင့္ ေနာက္ေက်ာ ဘက္မွ ထိုင္ခုံေပၚ လက္ေထာက္ကာ တအအ ညည္းေနရျပန္ သည္။ မနက္က ေရခ်ိဳးထားေသာ္လည္း ေန႔တဝက္ခန္႔ ကားေပၚ ထိုင္ေနရသျဖင့္ ေစာက္ခ်ီးနံ့ေလး ထြက္စျပဳေန ၏။
" အ … အ … ဦးၾကည္ေမာင္ … အဟင့္ ဟင့္ … အမေလး … မရ ေတာ့ … ေတာ့ … အအ … ထြက္ၿပီ … ထြက္ၿပီ … အ … အားးးးး "
မခင္စမ္း တစ္ေယာက္ ဖင္သားႀကီး ရႈံ႔ကာ ေစာက္ရည္ မ်ား ပန္းထုတ္လိုက္ရရွာသည္။ ေစာက္ေခါင္းထဲမွ ပန္းထြက္လာေသာ ေစာက္ရည္မ်ားမွာ ေရွ႕တြင္ ထိုင္ယက္ေပးေနေသာ ဦးၾကည္ေမာင္ ေမးစိႏွင့္ ရင္ဘတ္အား ပန္းမိသျဖင့္ ဦးၾကည္ေမာင္မွာ ေစာက္ပတ္ဝ ေလးအား ပါးစပ္ျဖင့္ ေတ့စုပ္ရင္း ဝင္လာသမၽွ အရည္ မ်ား အား တဂြတ္ဂြတ္ႏွင့္ မ်ိဳခ်ပစ္ေတာ့၏။
" အိုရ္ … မရြံဘူးလား … ဦးၾကည္ေမာင္ရယ္ … က်မေတာ့ ငရဲႀကီးေတာ့မွာပဲ … ဟင့္ဟင့္ "
ဦးၾကည္ေမာင္ အနည္းငယ္ေမာသြားကာ ႏူတ္ခမ္းေဒါင့္ ေပကပ္ေနေသာ ေစာက္ရည္မ်ားအား လၽွာျဖင့္ သပ္ခ်ရင္း ေဖါင္းႂကြေနေသာ မခင္စမ္း ေစာက္ဖုတ္ႀကီးအား စိုက္ၾကည့္ေနသည္။ မခင္စမ္း တေယာက္ သူမ အရည္ေတြ ၿမိဳခ်ေနေသာ ဦးၾကည္ေမာင္အား ၾကည့္ရင္း အားနာေန၏။ ထိုစဥ္ ထမင္းစားၿပီး ကားေပၚ ျပန္တက္ လာေသာ လူသံမ်ား ၾကားလိုက္ရ သျဖင့္ လူခ်င္း ခြဲကာ မခင္စမ္းမွာ သူမ ထိုင္ခုံေပၚ ခပ္တည္တည္ ျပန္ထိုင္ ေနေတာ့သည္။ ကားႀကီး ဆက္လက္ထြက္ခြာလာရာ လမ္းေဘး ေတာေတာင္မ်ား ခ်ိဳင့္ဝမ္းမ်ား တျဖည္းျဖည္း က်န္ရစ္ကာ ေနာင္ခ်ိဳ႕ၿမိဳ႕အနီး ေရာက္ရွိလာ၏။
ကားေခါင္မိုး မ်က္ႏွာခ်က္ ေပၚမွ ဖလက္တီဗြီ အျပားေလး တြင္ ဇတ္ကား ျပသလ်က္ရွိသည္။ တေနကုန္ ထိုင္လာ ရသည္မို႔ အိပ္သူကအိပ္ ဇတ္ကား ၾကည့္သူက ၾကည့္ႏွင့္ ဇတ္ကား ၿပီးဆုံးသြားသည္ႏွင့္ သီခ်င္း ဖြင့္ေပးထားျပန္၏။ ထိုခ်ိန္ ဦးၾကည္ေမာင္ တေယာက္ ထိုင္လ်က္ အေနထား ျဖင့္ အံႀကီးႀကိတ္ကာ မ်က္ႏွာ ရႈံ႔မဲ့ေနရွာသည္။ ေစာင္အပါး ေလးအား ကိုယ္ တပိုင္းျခဳံထားရာ ေပါင္ၾကား ထဲမွ နိမ့္လိုက္ျမင့္လိုက္ျဖင့္ ေစာင္ေလးမွ လူးလြန္႔ေန၏။
" အ အ … မခင္စမ္းရာ "
ေရွ႕ခုံမွ အိပ္ေပ်ာ္ေနေသာ လူ၂ေယာက္ ၾကားသြားမည္ စိုးရိမ္ သျဖင့္ ခပ္တိုးတိုး ႀကိတ္ညည္းေနရသည္။ ေစာင္အပါးေလး ေအာက္ ခႏၶာကိုယ္ ေဘးတိုက္ အေနထားႏွင့္ ခါးညြတ္ကာ မခင္စမ္း တေယာက္ ေခါင္းတိုးဝင္ရင္း တႁပြတ္ႁပြတ္ႏွင့္ ဦးၾကည္ေမာင္ လီးအား ကုန္းစုပ္ေပးေန၏။ သူမအဖုတ္အား ယက္ေပးထားသျဖင့္ အခြင့္ေရး ရသည္ႏွင့္ ဦးၾကည္ေမာင္ လီးအား ျပန္စုပ္ေပး လိုက္သည္။ စစုပ္ေပးစဥ္ လီးဆီမွ လခ်ီးနံ့မ်ား သူမ ႏွာေခါင္းထဲ တိုးဝင္လာရာ ပ်ိဳ႕တက္ လာခဲ့ေသာ္လည္း အသက္ေအာင့္ စုပ္ရင္း ထိုအနံ့မ်ား ယဥ္လာကာ မက္မက္ ေမာေမာ စုပ္ေနေတာ့သည္။
ဦးၾကည္ေမာင္ တေယာက္ လီးတန္တေလၽွာက္ က်င္တက္ လာၿပီး ေစာင္အျပင္မွ မခင္စမ္း ေခါင္းအား တြန္းဖယ္ရာ မခင္စမ္းမွာလည္း လီးအရသာ ေတြ႕ေနသျဖင့္ ဖယ္မေပးေပ လီးထိပ္အား သြားေလးျဖင့္ ဖိကိုက္ထား၏။
" မခင္စမ္း … ဖယ္ ဖယ္ … ထြက္ … ဟာ … မရ မရ … အီး အီး အိ့ "
လီးတေခ်ာင္းလုံး ယားတက္ လာစဥ္ ဒစ္ဖူးအား သြားျဖင့္ ကိုက္ခံရကာ ျပန္လြတ္ လိုက္စဥ္ ဘယ္လိုမွ မထိန္းနိုင္ေတာ့ပဲ မခင္စမ္း ပါးစပ္ထဲ လရည္ ပ်စ္ပ်စ္မ်ား ပန္းထုတ္လိုက္ရသည္။ ပါးစပ္မွ ညည္းသံထြက္မွာ စိုးသျဖင့္ သူ႔လက္ေမာင္း သူ ဖိကိုက္ ကာ တအိ့အိ့ နဲ႔ျဖစ္ေနရွာ၏။
" အု … ဝု … ဖလု … ေဝါ ေဝါ့ "
မခင္စမ္းမွာလည္း လီးစုပ္ေပးရင္ သူမ လၽွာစြမ္းေၾကာင့္ ဦးၾကည္ေမာင္ မခံမရပ္နိုင္ ျဖစ္ကာ ေခါင္းအား တြန္းဖယ္ သည္ထင္ကာ လီးထိပ္အား မနာတနေလး ကိုက္ရင္း ေပကပ္ေနရာ ပါးစပ္ထဲ လရည္မ်ား ဝင္လာမွ အေျခေန အား သေဘာ ေပါက္သြားရေတာ့၏။ ခ်က္ခ်င္း ေခါင္းေမာ့ ပစ္ရာ မမွီေတာ့ေပ။ ဦးၾကည္ေမာင္ ကလည္း လရည္ ထြက္သည္ႏွင့္ ေယာင္ၿပီး မခင္စမ္း ေခါင္းအား ဖိခ်ရင္း လီးအရင္းထိ ကပ္ထားလိုက္သည္။ လရည္ကုန္မွ လြတ္ ေပးရာ မခင္စမ္း တေယာက္ တေဝါ့ ေဝါ့ ႏွင့္ သီးေန ရွာေတာ့၏။ ေစာင္ျခဳံထဲမွ ေခါင္းတိုးထြက္ရာ ေရွ႕ခုံမွ လူတေယာက္ လွည့္ၾကည္ေနသျဖင့္ ခါးမတ္ကာ ပါးစပ္ အား လက္ဝါးျဖင့္ အုပ္ရင္း ရင္က်ပ္သလိုလိုႏွင့္ ေခ်ာင္းဆိုး ျပေနျပန္သည္။
" တအားဆိုးတာပဲ … အန္ေတာင္ အန္ခ်င္တယ္ … ရႈ႔ရႈ႔ "
မ်က္ရည္လည္ကာ ႏွာေခါင္း တရႈံ႔ရႈံ႔ျဖင့္ ဦးၾကည္ေမာင္ အား မ်က္လုံးေဆြၾကည့္ရင္း ႀကိတ္ေျပာေန၏။
" ေတာင္းပန္ပါတယ္ … မခင္စမ္းရယ္ … စိတ္လြတ္ၿပီး … မထိန္းနိုင္ ေတာ့တာ "
////////////////////////////
အပူရွိန္ေလ်ာ့ကာ ေျမနီနံ့ သင္းသင္းျဖင့္ ေလႏုေအးမ်ား တိုက္ခတ္ ေနေသာ္လည္း မခင္စမ္း တေယာက္ ပါးစပ္ထဲ လရည္နံ့ ညႇီစို႔စို႔ ေၾကာင့္ အေနရခက္ေနျပန္၏။ ေနာင္ခ်ိဳၿမိဳ႕ အဝင္တြင္ ေသနတ္သံမ်ား ၾကားလိုက္ရၿပီး ကားတန္းႀကီး ပိတ္မိသြားသည္။ မခင္စမ္းတို႔ တသိုက္ ေရွ႕ဆက္ မရ ျပန္လွည့္ မရႏွင့္ ကားထဲ ထိုင္ေနရ၏္။ ပစ္သံ ခတ္သံမ်ား ၿငိမ္သြား ေသာ္လည္း ဘယ္သူမွ ကားေပၚမွ မဆင္းရဲၾကေပ။ ကုန္ကားမ်ား လိုင္းကားမ်ား အိမ္စီးကား မ်ား အစီး ၂၀ခန္႔ လမ္းေဘး တန္းစီ ရပ္ကာ ၿငိမ္သက္ေန ၾကသည္။ ဦးၾကည္ေမာင္ႏွင့္ မခင္စမ္းမွာ ေန႔လည္စာ မစားလိုက္ရသျဖင့္ အသင့္ပါလာေသာ ပါမုန္႔မ်ားအား စားကာ ေရအဝ ေသာက္ေနရ၏။
" မခင္စမ္း "
" ဘာလဲ "
" အေပါ့ပါး … သြားခ်င္ သြားေလ "
ဦးၾကည္ေမာင္ စကားေၾကာင့္ မခင္စမ္း ကားေနာက္ ခန္းမွ ကားေရွ႕မွန္သို႔ လွမ္းၾကည့္ လိုက္၏။ အေမွာင္ထု ႀကီးစိုး လာသျဖင့္ ကားႀကီး ကားငယ္ အသြယ္သြယ္မွ လူႀကီး လူငယ္မ်ား ကုန္းကုန္း ကုန္းကုန္းႏွင့္ လမ္းေဘး ခ်ဳံပုတ္မ်ားထဲ အေပါ့ အပါး သြားေနသည္ကို ျမင္လိုက္ ရသည္။
" အင္း… ေသးေပါက္ခ်င္တာ ၾကာၿပီ … အေျခေနက ဘာမွန္း မသိလို႔ "
" ေသနတ္သံ ေတြေတာ့ မၾကားရေတာ့ပါဘူး … သူမ်ားေတြလည္း … ကားေပၚက ဆင္းေနၾကပါၿပီ "
ဟုတ္ေတာ့လည္း ဟုတ္သည္ ကားေပၚ ထိုင္ေနၾကေသာ လူမ်ား အရဲစြန္႔ကာ အေညႇာင္းေၿပ အညာေၿပ ခဏ လမ္းထြက္ေလၽွာက္ရင္း အေပါ့ပါး သြားေနၾက၏။
" အင္း … ဦးၾကည္ေမာင္ … ခဏ လိုက္ခဲ့ "
စကားဆုံးသည္ႏွင့္ ၂ေယာက္သား ကားေရွ႕ခန္း တံခါးနား ေလၽွာက္လာၾက၏။
" အေပါ့ … သြားမလို႔ … ဘယ္သူ လိုက္ဦး မလဲ "
တကားလုံး ဘုရားစာ ရြတ္သူရြတ္ ေစာင္ေခါင္းျမႇီးျခဳံကာ အိပ္ခ်င္ေယာင္ ေဆာင္သူက ေဆာင္ ၿငိမ္ေနၾကသည္။
" ခင္စမ္းေရ … ခဏ … ငါလိုက္မယ္ေအ "
ကားေရွ႕ေပါက္တံခါး ေရာက္ကာနီး တကားလုံး ၿငိမ္ေနရာမွ အသံထြက္ေပၚလာရာ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေဒၚပုမ ျဖစ္ေန၏။ ေပါင္ၾကား လက္ႏွင့္ ဖိကာမ်က္ႏွာေလး ရႈံ႔မဲ့ေနရင္း မခင္စမ္းတို႔နားေလး ေလၽွာက္လာခဲ့၏။
" ဒုတ္ … အေမ့ … ေစာက္ပတ္ႀကီး ျပဲ "
ကားႀကီးမွာ ေနာက္ဖ်ားဆုံး ၾကသျဖင့္ ေဘးပတ္ဝန္းက်င္ အား မ်က္စိကစားရင္း ေၾကာက္ေၾကာက္ လန္႔လန္႔ႏွင့္ ေလၽွာက္လာ ခဲ့ၾကသည္။ ေဒၚပုမတေယာက္ ေျမစိုင္ခဲ တခုအား ခလုပ္တိုက္မိရာ ဟန္ခ်က္ပ်က္ကာ ပါးစပ္က ေယာင္ရင္း လဲမလို ျဖစ္သြားခဲ့ျပန္ သည္။
" ရလား … ေဒၚပု "
" ၾကည္ေမာင္ … ဖုံးပါလား "
" ဟုတ္ … ဖုန္းလိုင္း မမိဘူး … ဗ် "
" ဖုန္း မီးထြန္းခိုင္း မလို႔ပါဟာ … ဟိုးနား ခ်ဳံေလးထဲ … ငါနဲ႔ ခင္ဆန္း … အေပါ့ သြားမလို႔ "
ေဒၚပုမ စကားေၾကာင့္ ဦးၾကည္ေမာင္ မွာ အိတ္ေထာင္ ထဲမွ ဖုန္းအား ထုတ္ကာ ဖုန္းမီး ဖြင့္လိုက္ တာ့သည္။ ဖုန္းမီး ပြင့္သည္ႏွင့္ ေရွ႕မွ ေလၽွာက္ေနေသာ မခင္စမ္း၏ ဖင္ႀကီးမွာ ယမ္းခါေလၽွာက္ေနသျဖင့္ ဦးၾကည္ေမာင္ တေယာက္ စိတ္ထဲ တရွိန္းရွိန္း ျဖစ္ေနရ၏။ မခင္စမ္း ကိုယ္လုံးမွာ ပုခုံးက်ယ္ကာ ခါးေသးက်ဥ္ ေလးျဖင့္ ခါးေအာက္ ဝိုင္းစက္ ေကာ့ထြက္ေနေသာ ဖင္သားစိုင္ ၂ဖက္မွာ လမ္းေလၽွာက္တိုင္း တုန္ခါေနသည္။ ဦးၾကည္ေမာင္ တေယာက္ ေနာက္မွ ၾကည့္ရင္း အသက္အႏၲရယ္ ၾကားထဲ ေရာက္ေနသည္ကို ေမ့ေလ်ာ့ကာ ပုဆိုးၾကားမွ လီးက ေထာင္မတ္လာရ၏။
" ရၿပီ ရၿပီ … ဒီနားပဲ … ရႈးေပါက္လိုက္မယ္… ၾကည္ေမာင္ … ဖုန္းမီးကို ေအာက္စိုက္ထားလိုက္ … ေတာ္ၾကာ သူပုန္ေတြ ျမင္လို႔ … ေသနတ္နဲ႔ အပစ္ခံ ေန ရမယ္ "
ေျပာေျပာဆိုဆို ေဒၚပုမ မွာ မရွက္နိုင္ေတာ့ပဲ ထမိန္ ခါးထိ ဆြဲတင္ကာ တရွစ္ရွစ္ ႏွင့္ ေပါက္ခ်ေတာ့သည္။
" ရွစ္ရွစ္ … ရွစ္ရွစ္ … ဘူ … … ဘရစ္ တစ္တစ္ … ဗြတ္ "
ေဒၚပုမ မွာ ၃ေယာက္ထဲ အသက္ႀကီးဆုံးမို႔ ဘယ္သူ႔မွ ဂ႐ုမစိုက္ပဲ ေသးေပါက္ရင္း အီးထပ္ေပါက္ကာ ဗြတ္ကနဲ႔ ပြဲသိမ္းအီး ေပါက္ၿပီးမွ ဖင္ေပၚမွ ဂၽြတ္တက္ေနေသာ ဝဲမ်ားအား ၿဗိကနဲ႔ ကုတ္လိုက္၏။ မခင္စမ္းမွာလည္း ဦးၾကည္ေမာင္အား ေက်ာေပးရင္း ပါတိတ္ ထမိန္ ေအာက္နားစေလးအား ခါးထိ တင္ၿပီး အတြင္းခံ ေဘာင္းဘီအား ေပါင္လယ္ဆြဲခ်ရင္း ေအာင့္ထားေသာ ေသးမ်ား ပန္းထုတ္ပစ္၏။ ဦးၾကည္ေမာင္မွာ ဖုန္းမီး ေအာက္စိုက္ခ်ရင္း မခင္စမ္း ေနာက္ေက်ာဘက္ ေၿခ ၅လွမ္း အကြာတြင္ ေသးထိုင္ေပါက္လိုက္သည္။ ပါတိတ္ထမိန္ ပန္းပြင့္ရိုက္ အစိမ္းေရာင္ ေလးေအာက္ ဖင္သားစိုင္ ေဖြးေဖြး ႀကီးအား ၾကည့္ရင္း ေန႔လည္က ယက္ေပး ထားသည္ကို အမွတ္ရေနမိသည္။
ေဒၚပုမ ပါမလာလ်င္ ျခဳံထဲ ဆြဲလိုးပစ္ရန္ စဥ္းစားေန၏။ မခင္စမ္း ေသးေပါက္ ၿပီး ထရပ္ရင္း ေပါင္လယ္မွ အတြင္းခံ ေဘာင္းဘီအား ခါးေပၚ ျပန္ဆြဲတင္ရာ ခါးအညြတ္ ဖင္ၾကားထဲမွ ေစာက္ေမႊး အုံေအာက္ အဖုတ္ေလးအား ဖ်က္ကနဲ႔ ျမင္လိုက္ ရျပန္သည္။
ကားေပၚေရာက္သည္ႏွင့္ မခင္စမ္း တေယာက္ ေရာက္ရာ ေပါက္ရာ စဥ္းစားေနရင္း ထိုင္ခုံအား ေက်ာမွီကာ ေမွးေနလိုက္သည္။ ေမွးေနရင္း တဖတ္ဖတ္ႏွင့္ အသားခ်င္း ပြတ္တိုက္သံ ခပ္တိုးတိုး ၾကားရသျဖင့္ မ်က္လုံး အားယူ ဖြင့္ၾကည့္လိုက္ရာ ေဘးနား ဦးၾကည္ေမာင္မွာ ေစာင္ျခဳံထားရင္း ဂြင္းတိုက္ေနသည္ ကို ျမင္လိုက္ရ၏။ မခင္စမ္းမွာ ေသေရး ရွင္ေရး ဒုကၡေရာက္ေနစဥ္ ဦးၾကည္ေမာင္ အျပဳမူေၾကာင့္ ဘာေျပာ ရမွန္း မသိေတာ့ေပ။
" ေဒါက္ေဒါက္ … ေဒါက္ေဒါက္ "
ထိုစဥ္ ကားတံခါး ေခါက္သံ ေပၚထြက္လာသျဖင့္ ကားေပၚရွိ လူမ်ား၏ တီးတိုး စကားသံမ်ား တိတ္ဆိတ္သြားကာ လူအားလုံး ၿငိမ္က်သြား၏။ ဦးၾကည္ေမာင္ မွာလည္း ဂြင္းထုေနရင္း အသံလာရာ ကားတံခါးဆီ ၾကည့္ေနလိုက္သည္။ ကားတံခါး ပြင္လာၿပီး ေတာတြင္း ဝတ္စုံမ်ားႏွင့္ မ်က္ႏွာထား တင္းတင္း လူ၃ေယာက္ ေသနတ္မ်ားျဖင့္ ကားေပၚ တက္လာကာ ခ်ိန္ရြယ္ထားသည္ ကို ေတြ႕လိုက္ရ၏။
" အထဲက … လူ ဘယ္၂ေယာက္လဲ … အျပင္ထြက္ၾကစမ္း "
ေသနတ္ကိုင္ လူ၂ေယာက္ ေနာက္မွ ဗမာ စကား မပီတပီျဖင့္ အသံတသံ ထြက္ေပၚလာျပန္၏။ လူအားလုံး ဆင္းသြားၾကၿပီး ေနာက္ဆုံးခုံ မွ မခင္စမ္းတို႔ ကားအျပင္ထြက္စဥ္ ကားအနီး လူ ၁၀ေယာက္ခန္႔ ေသနတ္မ်ား ကိုင္ေဆာင္ထားသည္ကို ထပ္မံျမင္ေတြ႕ လိုက္ရျပန္၏။
" မင္းတို႔က … လင္မယားလား "
ႏူတ္ခမ္းေမႊး ထူထူ ကတုံးႏွင္ ခႏၶာကိုယ္ ထြားထြား လူႀကီးမွ လွမ္းေမးေန၏။
" မဟုတ္ပါဘူး … သူက … က်မ အသိ ပါ "
မခင္စမ္းမွာ လူအုပ္ေရွ႕ ေမးခံရ သျဖင့္ ျပာျပာသလဲ ျပန္ေျဖလိုက္သည္။ ရွင္း ျပမွ ပိုဆိုးသြားေတာ့၏။
ေသနတ္ ကိုင္ထားေသာ လူ၂ဦးက မခင္စမ္းအား ဂတုံးႀကီး အမိန္႔ျဖင့္ ကားလမ္း ေတာင္ဘက္ လ်ိဴေလးထဲ ေခၚလာခဲ့ေတာ့သည္။ မခင္စမ္း ႏွင္အတူ လူ၈ေယာက္ ေနာင္ခ်ိဳၿမိဳ႕ အနီး ကားလမ္းေပၚတြင္ တန္ဆာခံ အျဖစ္ ဖမ္းဆီးခံလိုက္ရ၏။ လ်ိဳေလးထဲ ဆင္းလာၿပီး အခ်ဳပ္ကား ပုံစံ ေလဝင္ေပါက္ တံခါး အေသးေလး ပါေသာ ကားေနာက္ခန္းထဲ ေရာက္ရွိလာရာ အေနအထား က လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေတာ့မဟုတ္ လက္ေနာက္ျပန္ ႀကိဳးတုတ္ ထားခံရၿပီး သူမႏွင္အတူ ေယာကၤ်ား ၃ဦး မိန္းကေလး ၅ဦး အားလုံး ၉ေရာက္တိတိ ခ်ဳပ္ခံ ထားရ၏။
ကားအမိုး မ်က္ႏွာခ်က္တြင္ မီးလုံး အၾကည္တလုံး ထြန္းေပး ထားသျဖင့္ လင္းထိန္ေနသည္။ ကားစထြက္ၿပီး ခဏအၾကာ တဝုန္းဝုန္း တဒုန္းဒုန္းျဖင့္ လူးလိမ့္ကာ ကားေနာက္ခန္းရွိ လူအားလုံး တကၽြတ္ကၽြတ္ ျဖင့္ စုပ္သပ္ ေနရသည္။ ေတာတြင္းလမ္းမို႔ ကားခ်ိဳင့္ ေဆာင့္တိုင္း လူမ်ား ဟိုဘက္လိမ့္လိုက္ ဒီဘက္လိမ့္ လိုက္ျဖင့္ လိုက္ပါေနၾကရသည္။
" ဒုန္း … ဂလုန္း … ဝုန္း … "
" အြပ္ … ခြပ္ … အားးး "
" အမေလး … ေသပါၿပီ "
" အ … အမေလး … အဟင့္ ဟင့္ "
ကားေနာက္ခန္း အခင္းမပါေသာ အသားၾကမ္းျပင္တြင္ လူအားလုံး ေျမႇာက္တက္သြားကာ ျပန္အက် တေယာက္ ႏွင့္ တေယာက္ တိုက္မိကာ ေအာ္ဟစ္ ေနၾက၏။ မိန္းကေလး ၅ဦးထဲမွ ဒူးဖုံးစကပ္ ဝတ္ထားေသာ အသက္ ၂၀ေက်ာ္ မိန္းမလွေလးမွာ စကပ္ေအာက္နားစေလး ခါးထိ လွန္တက္ကာ ဖင္သားေဖြးေဖြးေလးအား ဖုံးအုပ္ထားေသာ အတြင္းခံ ေဘာင္းဘီ အနီရဲေလး ေပၚထြက္ေနသည္။ သူမ ဖင္ေနာက္တြင္ လက္ျပန္ႀကိဳးတုတ္ ထားလ်က္ အသက္၅၀ခန္႔ လူႀကီးတဦးမ်က္ႏွာႏွင့္ ကပ္လ်က္ ရွိသည္။ မခင္စမ္း ကားေနာက္ခန္း အလယ္ေလာက္တြင္ ေကြးေကြးေလး ျပန္က်လာရာ ကားေဘာ္ဒီ ေဘးနား ခ်ိတ္တခုျဖင့္ ထမိန္အနားစ ခ်ိတ္မိၿပီး ပါတိတ္ထမိန္ ေလးမွာ ေပါင္လည္ထိ လွန္ေနျပန္၏။
သူမေျခရင္းဘက္တြင္ လူငယ္တစ္ဦးမွာ ခႏၶာကိုယ္ ေဘး တေစာင္း အေနထားျဖင့္ ေရာက္ရွိေနၿပီး ေျခတဖက္မွာ သူမဖင္အား ထိကပ္ေနသည္။ သက္တူရြယ္တူ နဖူး ေျပာင္ေျပာင္ မ်က္မွန္ႏွင့္လူမွာ ေနာက္ေက်ာဘက္ ဖင္ျပန္ေခါင္းျပန္ အေနထား ႏွင့္ ရွိေန၏။။ သူတို႔ ၂ဦးမွာလည္း လက္ျပန္ ႀကိဳး တုတ္ထားလ်က္ပင္။ လူငယ္ ၏ မ်က္လုံး အစုံမွာ သူမ ေပါင္ဂြထဲ စိုက္ၾကည့္ ေန၏။ မခင္စမ္း မွာလည္း ခပ္ေကြးေကြး လဲလ်က္ အေနထားျဖင့္ ေပါင္ဂြေလး မျမင္ေစရန္ ဒူးေကြးၾကဳံ႕ရာ ပိုဆိုးသြား ေတာ့သည္။ ထမိန္အနားစမွာ ကားေဘာ္ဒီ ၾကမ္းျပင္ႏွင့္ ညႇပ္ၿပီး တင္းခံေနရာ ဖင္တဝက္ခန္႔ ေပၚလာၿပီး ဖင္ၾကား ထဲ အတြင္းခံ ေဘာင္းဘီေအာက္ ေစာက္ဖုတ္ ေလး ျပဴးၿပ သလို ျဖစ္သြား ရ၏။
ရွက္စိတ္ႏွင့္ အတူ မ်က္ႏွာေလး ရဲတက္လာျပန္သည္။ ထိုစဥ္ သူမႏွင့္ မ်က္ႏွာခ်င္း အေနထားမွ အသက္၅၀ခန္႔ လူႀကီးမွာ သူ႔မ်က္ႏွာေရွ႕ အသက္၂၀ေက်ာ္ မိန္းမလွ ေလး၏ ဖင္ဝနား တိုးကပ္ကာ လၽွာထိပ္ေလးျဖင့္ ေပါင္ရင္း အား ဖိယက္ေနသည္ကို ျမင္လိုက္ရ၏။ ဒုကၡေရာက္ေနသူ အခ်င္းခ်င္း အခြင္းေရး ယူေနသျဖင့္ စိတ္ထဲ အေတာ္ခ်ဥ္ သြားရသည္။ မိန္းမလွ ေလးမွာ ဖင္ၾကားေလး အယက္ခံရ သျဖင့္ တေစာင္းလဲေနလ်က္ အေနထားႏွင့္ ခါးေလး ဆက္ကနဲ႔ ဆက္ကနဲ႔ တုန္ေနရွာ၏။
ရွက္လည္းရွက္ လူသိမွာ ဆိုးသျဖင့္ ႀကိတ္ခံ ေနပုံေလးက မိန္းမခ်င္း ကိုယ္ခ်င္း စာေနမိသည္။ ခဏအၾကာ မိန္းမလွေလး ေပါင္ၾကားထဲ အတြင္းခံ ေဘာင္းဘီ ဂြၾကားေလးမွ အရည္ေလးမ်ား စီးက်လာ ေတာ့၏။ မခင္စမ္း တေယာက္ ၾကည့္ရင္း စိတ္လူပ္ရွား သြားစဥ္ သူမ ေပါင္ၾကားထဲ အသားစိုင္ တခု ထိကပ္ လာသျဖင့္ ေအာက္ဖက္ ငုံ႔ၾကည့္လိုက္မိသည္။ ေျခရင္း ဘက္ လူငယ္ေလး၏ ေျခမထိပ္ေလးမွာ ေစာက္ပတ္အုံ ေလးအား မထိတထိျဖင့္ ပြတ္စြေနသည္ကို ျမင္ေနရ၏။ ေနာက္ေက်ာဘက္မွ လူ၏ ေပါင္ဂြမွ ခပ္ေႏြးေႏြး အသားစိုင္ထိပ္ကလည္း ဂုတ္သား ေဖြးေဖြးေလးအား ဖိေထာက္ လာျပန္သည္။ ေစာက္ပတ္အား ေျခမႏွင့္ ထိုးကလိ ခံရရင္း ဂုတ္သားေလးအား လီးျဖင့္ ေထာက္ခံ ေနရကာ စိတ္ထဲ တဖိန္းဖိန္း တရွိန္းရွိန္းႏွင့္ မ်က္ႏွာေလး ရဲတြတ္ေနေတာ့၏။ ႏႈတ္ခမ္းမ်ား ေျခာက္ေသြ႕လာကာ ေရငတ္သလို ခံစားလာရျပန္သည္။ ဘယ္ေနရာ ေရာက္လို႔ ေရာက္မွန္း မသိ အတူ ဖမ္းဆီး ခံရေသာ ေယာကၤ်ား မ်ားကလည္း ရာဂစိတ္ ႀကီးမားေနရာ ေတြးရင္း ဝမ္းနည္း လာေတာ့၏။
" ေရ … ေရ … ေရေပးၾကပါ "
" ေရ … ေရ "
ထိုစဥ္ မခင္စမ္း ေခါင္းရင္းဘက္မွ မိန္းမ တေယာက္ ေရေတာင္းသံ ထြက္ေပၚလာသည္။ ထိုအသံေၾကာင့္ သူမ အဖုတ္ေလးအား ေျခမျဖင့္ ကလိေနေသာ လူငယ္၏ ေျခေထာက္ ျပန္႐ုပ္သြားကာ ဂုတ္သားေလးအား လီးျဖင့္ ဖိေထာက္ထားေသာ ေနာက္ေက်ာ ဘက္မွ လူလည္း ခြာသြားေတာ့၏။ မခင္စမ္းလည္း ရလာသည့္ အခြင့္ေရး လက္လြတ္ မခံပဲ ေရာေယာင္ၿပီး ေရ ေတာင္းလိုက္ ေတာ့သည္။
" ေရေပးပါ ရွင္ … ေရ ေရ … ေရေပးၾကပါ "
အားယူၿပီး ေအာ္လိုက္သျဖင့္ ခဏအၾကာ ကားထိုးရပ္ကာ ကား ေနာက္ဖုံးတံခါး ပြင့္လာၿပီး မ်က္ႏွာ ဓါးခုတ္ရာႏွင့္ လူတေယာက္ ေပၚလာ၏။
" ဘာလို႔ … ေအာ္ဟစ္ ေနတာလဲ … ဒါ ဘုရားဖူး ထြက္ေနတာ … မဟုတ္ဖူး … နင္တို႔ကို တန္ဆာခံလုပ္ ဖို႔ ဖမ္းေခၚလာတာ "
" ဟုတ္ ဟုတ္ … ေရ … ေရေပးပါ … ေရဆာလို႔ပါရွင္ "
မခင္စမ္း ေၾကာင္ေနစဥ္ ေခါင္းရင္းဘက္မွ မိန္းမ အသံ ထြက္ေပၚလာျပန္သည္။
" ဘာျဖစ္တာလဲ … ငမိုး "
" ဟားဟား … ေဟာဒီက … မိန္းမေခ်ာေလး ေတြက … ေရဆာလို႔တဲ့ "
မ်က္ႏွာ ဓါးခုတ္ရာႏွင့္ ငမိုး ဆိုတဲ့ လူမွာ တဟားဟား ေအာ္ရယ္ရင္း ေနာက္မွ ထပ္ေရာက္လာေသာ သူအား ရွင္းၿပ ေန၏။ ခဏ အၾကာ ေနာက္မွ ေရာက္လာေသာ သူမွ ပလပ္စတစ္ ဂါလံပုံးႏွင့္ ဝါက်င့္က်င့္ ေရပုံးတပုံး ယူလာကာ ကားေပၚတက္ခ်လာသည္။ ေရပုံးကိုဆြဲကာ အဖုံးဖြင့္ရင္း တလွည့္စီ ပါးစပ္ထဲ ေလာင္းခ် ေပးေန၏။
" ပါးစပ္ဟ … ေကာင္မ … မူမေနနဲ႔ … ငါတို႔ ေတာထဲမွာ ေခ်ာင္းေရပဲရမယ္ … နင္တို႔ ၿမိဳ႕ေပၚလို … ေရသန္႔ … ဘာညာ … မရွိဘူး "
မခင္စမ္း အလွည့္တြင္ ပါးစပ္ေပၚ ေရေလာင္းခ်ကာ
လက္က်န္ေရမ်ားကို အဖုံးပိတ္ကာ ျပန္ယူသြား ေတာ့သည္။ ခဏအၾကာ တဝုန္းဝုန္း တဒုန္းဒုန္းျဖင့္ ေမာင္းႏွင္ ေနရာ ကားေနာက္ခန္းမွ လူမ်ား တကၽြတ္ကၽြတ္ ျဖင့္ စုပ္သပ္ လိုက္ပါခဲ့ရေတာ့၏။
//////////////////////////////
" ျဖန္း … ျဖန္း … သေတာင္းစား … မ်က္လုံး ေဖါက္ပစ္ လိုက္မယ္ … ဘာမွတ္ေနလဲ "
ေတာတြင္းတေနရာ ဝါး႐ုံပင္မ်ား၏ အလယ္တည့္တည့္ မိုးကာစမ်ား ကာထားေသာ တဲႀကီး တလုံးေရွ႕ ေဘးတိုက္ တန္းစီၿပီး မခင္စမ္းတို႔ ဒူးေထာက္ ထိုင္ေနရာ နဖူးေျပာင္ေျပာင္ မ်က္မွန္ႏွင့္ လူအား အသက္ ၂၅ႏွစ္ခန္႔ နန္းသူဇာ ဆိုေသာ မိန္းမေခ်ာေလးက ပါး၂ခ်က္ ဆင့္ရိုက္ကာ ႀကိ္မ္းေမာင္းေနသည္။ မ်က္မွန္ႏွင့္လူမွာ သူေရွ႕ မတ္တပ္ လာရပ္ေသာ နန္းသူဇာ၏ ေဘာင္းဘီတို ဂြၾကားေလးအား ေမာ့ၾကည့္မိသျဖင့္ ပါးရိုက္ခံရကာ မ်က္မွန္ ျပဳတ္က်သြား ေတာ့၏။ နန္းသူဇာမွာ သူပုန္ေခါင္းေဆာင္ စိုင္းေနာင္ ၏ မယား ၃ေယာက္ထဲမွ အခ်စ္ဆုံး မယားေခ်ာ ေလးမို႔ ဒီစခန္းတြင္ ထင္တိုင္းက်ဲေနသည္။
ေခါင္းေဆာင္မွာ နန္းသူဇာ၏ တက္မက္ဖြယ္ ကိုယ္လုံးႏွင့္ မ်က္ႏွာေခ်ာေခ်ာ ေလးေၾကာင့္ ဖူးဖူးမူတ္ကာ အခ်စ္ပို၍ လုပ္ခ်င္ရာ လုပ္ခြင့္ ေပးထား၏။ နန္းသူဇာမွာ ေတာထဲ မွိုခ်ိဴး မၽွစ္ခ်ိဳး ဘဝႏွင့္ ပင္ပန္းဆင္းရဲစြာ ေနလာခဲရာ သူပုန္ ေခါင္းေဆာင္၏ မယားျဖစ္ေသာ အေနထားတြင္ အလွဂုဏ္ ေမွာက္ကာ ေခါင္းေဆာင္၏ အရင္ မယား ၂ေယာက္ကိုပင္ ဂ႐ုမစိုက္ေပ။ လက္ေအာက္ ငယ္သား မ်ား အေပၚတြင္လည္း စိတ္အခန္႔ မသင့္လ်င္ ၾကမ္းတမ္း စြာ အပစ္ေပးတတ္သျဖင့္ နန္းသူဇာအား တစခန္းလုံး ေၾကာက္ရြံ့ေနရ၏။ မခင္စမ္း ကိုယ္တိုင္ မ်က္လုံးခ်င္း ဆုံမိခ်ိန္ စူးရွေသာ နန္းသူဇာ မ်က္ဝန္း ေအာက္ စိတ္ထဲ ဒိန္းကနဲ႔ တုန္လႈပ္ကာ မ်က္လႊာ ခ်ပစ္ရသည္။ ဖမ္းထား ေသာ လူမ်ား အခန္းခြဲရာ မခင္စမ္းမွာ နန္းသူဇာတို႔ လင္မယား အိပ္ေသာ အိပ္ခန္းႏွင့္ ကပ္လ်က္ အခန္းတြင္ ေနထိုင္ရ၏။
" ဘြတ္ … အ အားးး … ဗ်စ္ … အ… ရွီးးး ရွီးးးး "
မခင္စမ္း တဖက္ခန္းမွ အသားခ်င္း ရိုက္ခတ္သံမ်ား ၾကားေနရသည္။ ႀကိတ္မွိတ္ အိပ္ေတာ့လည္း အိပ္မရ။
" ဗ်စ္ … ဗ်စ္ … အ အမေလးးး … ရွီးးးးး … အအ … ဘြတ္ ဘြတ္ "
အားကနဲ႔ အသံ စူးစူးေလး ေၾကာင့္ မခင္စမ္း တေယာက္ ကာထားေသာ ထရံ ေပါက္ေလးထဲမွ ေခ်ာင္းၾကည့္ လိုက္၏။
" အအ … အဟင့္ ဟင့္ … ေကာင္းလိုက္တာ ဦးစိုင္းရယ္ … ေဆာင့္ပါ … အင္း ဟုတ္တယ္ … နာနာလိုး ေပး "
" ရွီးးးးး … အားးးးးး အ … ေကာင္းတာ … နန္းေလးရယ္ … ကင္းေထာက္ေနရတာနဲ႔ … မလိုးရတာ ၾကာေတာ့ … တအားလိုးေကာင္းတာ … အင့္ … စီးၾကပ္ ေနတာပဲ "
ဦးစိုင္းေနာင္မွာ အသက္၄၇ထဲ ေရာက္ရွိေနကာ သမီးအရြယ္ ေနာက္ဆုံး ယူထားေသာ မယားေခ်ာေလး နန္းသူဇာအား ပိုးစိုးပက္စက္ ဆြဲလိုးေန၏။
" အဟင့္ … အ … အမေလး … ေကာင္းလိုက္တာ "
မခင္စမ္း တဖက္ခန္းမွ ဦးစိုင္းေနာင္တို႔ လင္းမယား လိုးသံမ်ား အတိုင္းသား ျမင္ေန ၾကားေနရ၏။ ရာဂစိတ္ အားသန္ကာ ပိုးစိုးပက္စက္ ညည္းျငဴ ေျပာဆိုလိုးေနၾက သည္ကို ၾကည့္ရင္း ခါးေအာက္ပိုင္း တဆစ္ဆစ္ႏွင့္ ခံစားလာရသည္။ လတ္တေလာ ဦးၾကည္ေမာင္၏ လီးအား စုပ္ေပးခဲ့ပုံမ်ားႏွင့္ ဖားကန္႔တက္သြားေသာ ေမာင္ေပ်ာ့ႏွင့္ ခ်စ္ရည္လူးခဲ့ပုံမ်ား ျပန္ျမင္ေယာင္ ေတြးမိကာ ခံစားမႈ႔ က ျပင္းထန္လာ၏။
" ဦးစိုင္း … ဟိုဘက္ခန္းက တေယာက္ေတာ့ … နန္းတို႔ … လိုးတာ ၾကားၿပီး … ခံခ်င္ေနမွာ "
" ဂတုံး ေျပာတာ အပ်ိဳႀကီးတဲ့ … မူဆယ္ဘက္ မဂၤလာေဆာင္ အလာ … ေနာင္ခ်ိဳမွာ တန္ဆာခံ ဖမ္းလာတာ … တိုက္ပြဲၿပီး ျပန္လြတ္ ေပးရမွာပါ "
" ဟြန္း … ဦးစိုင္းေနာ္ … သူသိေအာင္ … တအားလိုးၿပ ေနတာမဟုတ္လား … နန္း သိတယ္ေနာ္ … အရင္ဆို … ဒီလာက္မလိုးပါဘူး … အဲဒီ … အပ်ိဳႀကီးကို … ျဖဳတ္ခ်င္ေနတာမလား "
" ဟာ … နန္းကလည္းကြာ … မဟုတ္တာေျပာေတာ့မယ္ … ဦးစိုင္းတို႔က အဖြဲ႕အစည္း အတြက္ … ေငြရွာ ေပးေနတာေလ … မေရာရဘူး "
" အံမယ္ … အပ်ိဳႀကီး ကသာ … ခံရင္ … ဦးစိုင္း တက္လိုးမွာ … ျမင္ေယာင္ေသးတယ္ … ခိခိ "
" ၾကည္ျဖဴရင္ေတာ့ … စားရမွာေပါ့ … နန္းကလည္း "
ဦးစိုင္းေနာင္မွာ စခန္းထဲ မခင္စမ္း စေရာက္ကတည္းက တင္းေမွာက္ေနေသာ ရင္သားမ်ားႏွင့္ ေကာ့ထြက္ေနေသာ ဖင္သားစိုင္ႀကီးအား ၾကည့္ကာ စိတ္ဝင္စားေနမိသည္။ သူတို႔ လင္မယားခန္းႏွင့္ ကပ္လ်က္ ေဘးခန္းအား ေသခ်ာ ေနရာေပးကာ နန္းသူဇာအား ေကာ့ပ်ံေနေအာင္ ေစာက္ပတ္ယက္ေပးၿပီး ထိထိမိမိေလး လိုးျပလိုက္၏။ မခင္စမ္း စိတ္အား စမ္းၾကည့္ေနသည္။ အေျခေန ေကာင္းေၾကာင္း ေသခ်ာ ေဖါက္ေပးထားေသာ ထရံေပါက္ေလးမွ မခင္စမ္း မ်က္လုံး ေလးက သက္ေသ ခံေန၏။
" အဆင္ေျပရင္ … ဦးစိုင္လိုးေပးလိုက္ေလ … နန္း ေက်နပ္ပါတယ္ … ၿပီးေတာ့ … ဦးစိုင္း လီးႀကီးနဲ႔ အဲဒီ အပ်ိဳႀကီးကို … ေကာ့ပ်ံေနေအာင္ လိုးတာ … ၾကည့္ခ်င္မိတယ္ "
" တကယ္ေနာ္ … နန္းေလး … ၿပီးေတာ့မွ … စိတ္မဆိုး ရဘူးေနာ္ "
ဦးစိုင္းေနာင္မွာ လိုးၿပီးကာစ ေစာက္ပတ္ ေလးအား နိုက္စြေနသလို နန္းသူဇာမွာလည္း လီးႀကီးအား စုလိုက္ ျဖဲလိုက္ျဖင့္ တတြတ္တြတ္ ေျပာဆိုေနေသာ လင္မယား အားၾကည့္ကာ မခင္စမ္း တေယာက္ ၾကက္သီးမ်ား ထလာ ေတာ့၏။
////////////////////////////
ေနာက္ရက္မနက္ မခင္စမ္းအား မနက္စာ ေကာက္ညႇင္း ေပါင္းႏွင့္ ဆတ္သားေျခာက္ဖုတ္ လာေကၽြးေန၏။
" ဒါ … မမ … အဝတ္စားအိတ္မလား "
" ဟုတ္ ဟုတ္ … ဟုတ္ကဲ့ရွင့္ "
" ခ္ခ္ … က်မကို … မေၾကာက္ပါနဲ႔ … မမရယ္ "
" ဟုတ္ ဟုတ္ "
မခင္စမ္းမွာ အလိုက္ထိုက္သာ ေျပာေနရသည္ သူမေရွ႕ မ်က္မွန္ႏွင့္ ထိပ္ေျပာင္အား ေခါင္းလည္ထြက္ေအာင္ ရိုက္ပစ္သည့္ နန္းသူဇာအား ရွိန္းေနရွာ၏။
" ေရခ်ိဳး အဝတ္စားလဲထား … ေရခ်ိဳးကန္က … တဲရဲ့ အေနာက္ဖက္မွာ … ခဏေန မမကို … ေတာထဲက … အလွအပေတြ … လိုက္ျပေပးမယ္ "
နန္းသူဇာ ထြက္သြားၿပီး ခဏအၾကာ မခင္စမ္း ေရခ်ိဳးရန္ အေပၚအကၤ်ီခၽြတ္ၿပီး ဘရာစီယာအား လက္ေနာက္ျပန္ ခ်ိတ္ျဖဳတ္ကာ လက္တဖက္ ဆီကေန တဖက္ခ်င္း ဆြဲခၽြတ္လိုက္သည္။ ဘရာစီယာ ကၽြတ္သြား သည္ႏွင့္ နို႔၂လုံးက ဘြားကနဲ႔ ေပၚထြက္လာ၏။ ထိုခ်ိန္ ဦးစိုင္းေနာင္မွာ သူတို႔လင္မယားခန္းထဲမွ မခင္စမ္း အခန္းထဲ အသာေလး ေခ်ာင္းၾကည့္ေနသည္။ မခင္စမ္း တေယာက္ ထမိန္ရင္လ်ားရင္း ေပါင္ၾကားလက္ျဖင့္ ပြတ္ကာ လက္ထိပ္ေလးအား နမ္းၾကည့္လိုက္ျပန္၏။ တဲအျပင္ဘက္ ထြက္ကာ ပတ္ဝန္းက်င္အား မ်က္စိ ကစား ၾကည့္သည္။
တဲအေနာက္ဖက္ ေကြ႕ေလၽွာက္လာစဥ္ ဝါး႐ုံပင္မ်ားႏွင့္ ကာရံထားေသာ အသားစည္ကန္ တခုေတြ႕လိုက္ရ၏။ ဝါး႐ုံပင္ၾကားမွ ဝင္သြားကာ အသားေရစည္ကန္နား အေရာက္ တာယာျဖင့္ ျပဳလုပ္ထားေသာ ေရပုံးအား ယူ၍ ေရတပုံး ခပ္ကာ မ်က္ႏွာအရင္သစ္ လိုက္၏။ ၿပီးမွ ပုံးေလးျဖင့္ ၁၅ပုံးေလာက္ တပုံးၿပီးတပုံး ခပ္ခ်ိဳးေနသည္။ ေဘးနား အရံသင့္ ရွိေသာ ဆပ္ျပာခဲအား ယူကာ မ်က္ႏွာအား စတိုက္လိုက္ေတာ့၏။ မ်က္ႏွာ ဆပ္ျပာ တိုက္ရင္း မ်က္လုံးက အၿငိမ္မေန ေနရာစိမ္းမို႔ သတိထားကာ ကိုယ္တပတ္ လွည့္ၾကည့္လိုက္ျပန္သည္။ လူရိပ္ လူေယာင္ မျမင္တာမို႔ လည္ပင္းအား တိုက္ရင္း ရင္လ်ားထားေသာ ထမိန္အား ျဖည္ကာ ဘယ္လက္ျဖင့္ ထမိန္အနားစအား ကိုင္ၿပီး ညာလက္က နို႔အုံ၂ဖက္အား ဆပ္ျပာျဖင့္ ပြတ္သပ္ တိုက္လိုက္၏။
ဟိုၾကည့္ ဒီၾကည့္ျဖင့္ ဖင္ထိုင္ခ်ကာ ထမိန္အား ခါးထိ ေလၽွာခ်ရင္း ဗိုက္သား ႏွင့္ ဆီးခုံးအား ထပ္မန္ တိုက္ခၽြတ္ေနသည္။ တဆက္ထဲ ေပါင္ၿခံေလး ျဖဲကာ ေစာက္ဖုတ္အက္ကြဲေၾကာင္းႏွင့္ အစိေလးပါ ပြတ္သပ္ ေဆးေၾကာလိုက္၏။ အားလုံးၿပီးမွ ထမိန္ရင္ျပန္လ်ားကာ ေရတဗြမ္းဗြမ္း ခ်ိဳးၿပီး သူမ တဲေလးထဲ ျပန္ဝင္လာေတာ့ သည္။ ေရခ်ိဳးကန္ႏွင့္ မ်က္ေစာင္းထိုး သူမ တဲႏွင့္ ကပ္လ်က္ တဲထဲမွ တခ်ိန္လုံး ေခ်ာင္းၾကည့္ ေနေသာ ဦးစိုင္းေနာင္အား သတိမထား မိခဲ့ေပ။
//////////////////////////
ေရခ်ိဳးၿပီး ေတာထဲ လိုက္လံျပသေပးရာ မခင္စမ္း မွာ နန္းသူဇာ ေနာက္မွ ဖင္ႀကီး တရမ္းရမ္းျဖင့္ လိုက္ပါ ၾကည့္ရႈ႔ေနရွာသည္။
" ဒီ ရႈ႔ခင္းေတြက … မမတို႔ ၿမိဳ႕ေပၚ ေတြ႕ဖို႔ … မလြယ္ဘူး "
" ဟုတ္ပ … သစ္ရိပ္ ဝါးရိပ္ေတြနဲ႔ … စိတ္ထဲ ေအးခ်မ္း သြားတာပဲ "
မခင္စမ္း တေယာက္ ေလာေလာဆယ္ သူပုန္ စခန္းထဲ စားေကာင္း ေသာက္ေကာင္းရန္ ေဖါေရွာ လိုက္ေနေတာ့ ၏။ ဒီၾကားထဲ သြားရင္း လာရင္း နန္းသူဇာ လက္မ်ားက ဖင္သားစိုင္အား ပြတ္သပ္ စကားေျပာေနသျဖင့္ စိတ္ထဲ မရိုးမယြ ျဖစ္ေနရျပန္သည္။ တဲသို႔ ျပန္ေရာက္ၿပီး ညပိုင္း ညစာ စားရန္ နန္းသူဇာ လာေခၚသျဖင့္ သူမတို႔ လင္မယား ခန္းထဲ ေရာက္ရွိလာရ၏။ အိပ္ခန္းထဲ ပရိေဘာဂ ပစၥည္း က ဘာမွ မရွိ နန္းသူဇာ အလွ ျပင္ရန္ မွန္တခ်ပ္ ထံရံအား ေထာင္ထားက သံေသတၱာ အနက္ႀကီး ၂လုံး၏ ေတာင္ဘက္ ထရံကပ္လ်က္ လင္မယား အိပ္ေသာ ေမႊ႕ယာႏွင့္ ေစာင္ ျခင္ေထာင္ ေခါင္းအုံးမ်ားသာ ရွိသည္။
" ကဲ … ထမင္း မစားခင္ … အေညႇာင္းေၿပ အညာေျပေလး … ဝိုင္ေသာက္လိုက္ဦး … မမ "
စားပြဲခုံ အဝိုင္းေလးေပၚ ထမင္း ပန္းကန္မ်ားႏွင့္ ဝိုင္ပုလင္း ၃လုံး ခ်ထားရာ နန္းသူဇာမွ ခြက္မ်ားထဲ ဝိုင္မ်ား ေလာင္းထည့္ ေန၏။ ၃ေယာက္သား ဖိုခေႏွာက္ ဆိုင္ ထိုင္ရင္း ဦးစိုင္းေနာင္မွာ ၾကမ္းျပင္ေပၚ အိကား ထြက္ေန ေသာ မခင္စမ္း ဖင္ႀကီးအား ခိုးၾကည့္ေနသည္။ ဦးစိုင္းေနာင္မွာ စကားမေျပာပဲ ဝိုင္ တခြက္ၿပီး တခြက္ ေသာက္ေနစဥ္ နန္းသူဇာႏွင့္ မခင္စမ္း တို႔၂ဦး မနက္ပိုင္း ေတာထဲ ေလၽွာက္ၾကည့္စဥ္ ျမင္သမၽွ ျမင္ကြင္းမ်ားအား စားျမဳပ္ျပန္ေနၾက၏။ မခင္စမ္း တေယာက္ မေသာက္တတ္ ေသာက္တတ္ႏွင့္ ေသာက္ရာ ပထမ တခြက္တြင္ ရင္ထဲ ပူဆင္းသြားၿပီး ခ်ိဳမၽွမၽွ ေလးမို႔ ဆက္တိုက္ ေသာက္ရင္း တပုလင္း ကုန္ကာနီး မ်က္လုံးမ်ား ရီေဝလာကာ ရီခ်င္သလို ငိုခ်င္သလို ျဖစ္လာ ရသည္။
ခႏၶာကိုယ္ထဲမွ ေသြးေၾကာမ်ား စူးကနဲ႔ ျဖစ္လာလိုက္ ယားတက္လာလိုက္ႏွင့္ ေဖၚမျပနိုင္ေသာ ေဝဒနာေလး ခံစား ေနရရွာသည္။ အမွန္ေတာ့ မခင္စမ္း ေသာက္မည့္ ဝိုင္ပုလင္းထဲ နန္းသူဇာမွာ သူမ တခါတေလ သုံးေသာ စိတ္ႂကြေဆး ႀကိဳခတ္ထားျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။
" ဦးစိုင္း … အပ်ိဳႀကီး ၾကည့္လိုက္ … အဆင္သင့္ ျဖစ္ေနၿပီ "
" အင္း … နန္းေလးက … ပ်ိဳးထားေလ "
မခင္စမ္း တေယာက္ ရင္ထဲ တလွပ္လွပ္ျဖင့္ စကားသံမ်ား ၾကားတခ်က္ မၾကားတခ်က္ အရာရာ ေဝဝါးေနရ၏။
ခႏၶာကိုယ္အား အုပ္ကိုင္ ပြတ္သပ္ၿပီး အဝတ္စားမ်ား ခၽြတ္ခံရစဥ္ အလိုက္သင့္ ေနေပးရင္း အထိအေတြ႕ ေနာက္ လိုက္ပါမိေနသည္။
" မမ … အင့္ … "
ပက္လက္အေနထားႏွင့္ မခင္စမ္း မ်က္ႏွာေပၚ နန္းသူဇာ တေယာက္ တက္ခြကာ ေစာက္ပတ္ေလးႏွင့္ ပါးစပ္အား ေတ့ေပးလိုက္၏။ မခင္စမ္း တစ္ေယာက္ နန္းသူဇာ၏ ေစာက္ဖုတ္ေလးမွ ညႇီစို႔စို႔ အရသာေၾကာင့္ အမ္ခ်င္ ေနမိသည္။ သို႔ေသာ္ အလိုေလ်ာက္ လၽွာဖ်ားေလးျဖင့္ ေစာက္ပတ္ေလး ျဖဲကာ ႀကိတ္မွိတ္ ယက္ေပးေန၏။ မခင္စမ္း ပင့္ယက္တိုင္း နန္းသူဇာ နဖူးေၾကာမ်ား ၾကဳံ႕လာကာ တအီးအီး ညည္းေနရျပန္သည္။ နန္းသူဇာ နို႔အုံေလး နိမ့္လိုက္ ျမင့္လိုက္ႏွင့္ အသက္ရႈသံမ်ား ျပင္းထန္လာရ၏။ ေဘးမွ လီးႀကီးအား ပြတ္သပ္ေနေသာ ဦးစိုင္းေနာင္ ကိုယ္တိုင္ မယားေခ်ာေလး နန္းသူဇာ၏ ခံစားမႈ႔ေၾကာင့္ စိတ္လႈပ္ရွား ေနေတာ့သည္။ နန္းသူဇာ၏ လက္ႏွစ္ဖက္မွာ မခင္စမ္း ဆံႏြယ္မ်ားအား ခပ္တင္းတင္း ဆြဲဆုပ္ကိုင္ရင္း သူမ ႏႈတ္ခမ္းသားမ်ား ျပတ္လုမတတ္ ကိုက္ထားျပန္၏။
နန္းသူဇာ တေယာက္ အဖုတ္အား အယက္ခံရင္း အစိေလး အား လၽွာထိပ္ျဖင့္ ထိမိရာ ဖင္သားမ်ား တုန္ခါ လာ၏။ ခဏအၾကာ လည္ပင္းသား အေပ်ာ့ေလး ေပၚ အေၾကာ စိမ္းမ်ား ေထာင္လာကာ တအားအား ညည္းရင္း မခင္စမ္း မ်က္ႏွာအား သူမ ေပါင္ၾကားထဲ မလြတ္တမ္း ဆြဲကပ္ထား ေတာ့သည္။ မ်က္နာအား ဆြဲကပ္ထားရာမွ ခြာေပးလိုက္ ခ်ိန္ မခင္စမ္း ပါးစပ္ထဲမွ ေစာက္ရည္မ်ား ျပန္အမ္ စီးက် လာ၏။
မခင္စမ္း တျဖည္းျဖည္း ေဆးရွိန္ေလ်ာ့ကာ အသိစိတ္ တခ်ိဳ႕တဝက္ ျပန္ကပ္လာစဥ္ ကိုယ္လုံးတီး အေနထား ျဖင့္ ပက္လက္ အေနထား လွဲခ်ခံရျပန္သည္။ ဦးစိုင္းေနာင္ မွာ မခင္စမ္း ဒူးေကာက္ေကြးထဲ လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ပင့္ကိုင္ကာ ေပါင္တန္ ႏွစ္ဖက္ ျဖဲေျမႇာက္ရင္း ဒူးေထာက္ လ်က္ အေနထားႏွင့္ ဖိတြန္းလိုက္၏။ မခင္စမ္း၏ ေပါင္ၾကားမွ ေစာက္ပတ္ႀကီး ျပဲလာကာ ဖင္ႀကီးမွာ ၾကမ္းျပင္ေပၚ အိကားေနေတာ့ သည္။ နန္းသူဇာမွာ မခင္စမ္း မ်က္ႏွာအႏွံ့ ေစာက္ပတ္ျဖင့္ ဖိပြတ္ကာ ဦးစိုင္းေနာင္ လီးႀကီးအား ၅ခ်က္၆ခ်က္ခန္႔ ဂြင္းတိုက္ ေပးရင္း မခင္စမ္း ေစာက္ဖုတ္ထဲ လီးထိပ္ ေတ့ေပး လိုက္၏။
" ဗ်စ္ … ဇြိ … အ … အ "
လီးႀကီးမွာ မခင္စမ္း ေစာက္ပတ္ထဲ တရစ္ခ်င္း တိုးဝင္ သြားရာ အကနဲ႔ ညည္းရင္း ရင္ဘတ္ႀကီး ေကာ့တက္ လာသည္။ ပုံမွန္ေလး လိုးရင္း ခါးအားျဖင့္ ႀကိတ္လွည့္ရာ မခင္စမ္း မ်က္ျဖဴလန္မတတ္ ခံစားရၿပီး ေစာက္ေခါင္း ေပါက္ထဲမွ ေစာက္ရည္မ်ား လီးအရည္ျပား ေဘးမွ လၽွံထြက္ကာ ဖင္ဝၾကားထဲ စီးက်လာ၏။
" ရွီးးးး … အ … ၿဗိ … ဗြက္ ပလြပ္ … အ အားးး … ေကာင္းလိုက္တာ … လိုးလိုး … ပလြပ္ … အင့္ ………… အားးး အားးးးးး "
မခင္စမ္းမွာ ဦးစိုင္းေနာင္ လီးအရသာေၾကာင့္ ညည္းတြား ေနရာ နန္းသူဇာမွ ပါးစပ္အား ေစာက္ပတ္အုံ ျဖင့္ ထပ္ပြတ္ေနသျဖင့္ ညည္းသံေလးမ်ား ပ်က္ေတာင္း ပ်က္ေတာင္း ထြက္ေပၚ လာသည္။ ထိုခ်ိန္ မခင္စမ္း ေစာက္ပတ္မွ စီးက်လာေသာ ေစာင္ရည္မ်ားက ဖင္ၾကားထဲ ျဖတ္သြားရာ ဖင္ဝေလး ေႏြးကနဲ႔ ျဖစ္သြားၿပီး ခါေကာ့ထိုးကာ ဦးစိုင္းေနာင္ လီးအား ေစာက္ေခါင္း အတြင္းသားမ်ားႏွင့္ ညႇစ္ထားလိုက္ျပန္သည္။
" အားးးးး … ၿပီးေတာမယ္ … ၿပီးေတာ့မယ္ … ေဆာင့္လိုးေပး … အ အားးးး … ေဆာင့္လိုးပါရွင္ … အဟင့္ ဟင့္ … ေဆာင့္ ေဆာင့္ … အားးးးးးးးး "
မခင္စမ္း မရွက္မေၾကာက္ ဖင္ႀကီး ေကာ့ထိုးကာ ေတာင္းဆိုေနသည္။ ရမၼက္စိတ္ ငယ္ထိပ္ တက္ေနသည္ မို႔ စကားသံမ်ား တုန္ရီလာ၏။ ဦးစိုင္းေနာင္မွာလည္း မယားေခ်ာ ေစာက္ပတ္အုံေလးေအာက္ မခင္စမ္း ပါးစပ္ေလးမွ တုန္တုန္ရီရီျဖင့္ ေတာင္းဆိုေနသျဖင့္ မီးပြင့္ မတတ္ ေဆာင့္လိုးပစ္သည္။ နန္းသူဇာမွာ မခင္စမ္း မ်က္ႏွာေပၚ ဒူးေထာက္ ခြထားလ်က္ျဖင့္ လင္ျဖစ္သူ ဦးစိုင္းေနာင္၏ ကာမစိတ္ ထႂကြေနပုံကို ၾကည့္ရင္း သူ႔ေစာက္ပတ္ေလး လိုးေပးသလို ခံစားလာရကာ ဒုတိယ အႀကိမ္ ေစာက္ရည္မ်ား ပန္းထြက္လာျပန္၏။ မခင္စမ္း ေစာက္ဖုတ္အား မီးပြင့္မတတ္ အလိုးခံရင္း မ်က္ႏွာေပၚ ေစာက္ရည္ေႏြးေႏြးေလး ပန္းခံရကာ အရသာ ထူးကဲေန ေတာ့သည္။ အထြတ္အထိပ္ ေရာက္ခါနီးမို႔ အေၾကာအခ်င္ မ်ား တင္းလာကာ ေစာက္ ေခါင္းထဲ တဘြတ္ဘြတ္ ဝင္ထြက္ေနေသာ လီးအား ညႇစ္ရင္း ေစာက္ရည္မ်ား ပန္းထုတ္ပစ္၏။
" အားးးး အားးးး … ထြက္ ထြက္ … ထြက္ကုန္ၿပီ … အမေလးးးး … ေကာင္းလိုက္တာရွင္ … အမေလး … ေကာင္းလိုက္တာ "
ခပ္က်ယ္က်ယ္ ေအာ္ဟစ္ညည္းတြားရင္း ခႏၶာကိုယ္ တြန္႔လိမ္ကာ ေကာ့ပ်ံေနသည္။ ေစာက္ဖုတ္ထဲမွ ပန္းထြက္လာေသာ အရည္မ်ားက လီးတန္အား ေႏြးကနဲ႔ ျဖစ္ကာ ဦးစိုင္းေနာင္လည္း အခ်က္ ၃၀ခန္႔ မနားတမ္း ဖိလိုးရင္း လရည္မ်ား ပန္းထည့္လိုက္ေတာ့၏။ ဦးစိုင္းေနာင္မွာ လရည္ကုန္သည္ႏွင့္ မခင္စမ္းအား ဒူးေထာက္လိုးေနရာမွ ကိုယ္လုံး ေနာက္ဆုတ္ကာ ထရပ္ၿပီး ေဘးနား ပက္လက္လွန္ လွဲခ်လိုက္သည္။ လီးႀကီးမွာ ေစာက္ဖုတ္ထဲမွ ကၽြတ္ထြက္လာကာ တဆက္ဆက္ တုန္ခါေန၏။ လီးကၽြတ္ထြက္ သြားသည္ႏွင့္ မခင္စမ္း ေစာက္ပတ္ထဲ ဟာသြားကာ ဦးစိုင္းေနာင္ လရည္မ်ား စိမ့္ထြက္လာေတာ့သည္။
ထိုစဥ္ နန္းသူဇာ ထရပ္ကာ မခင္စမ္း ေပါင္ၾကားထဲ ဒူးတုတ္ ထိုင္ရင္း ေစာက္ေခါင္းထဲမွ စီးက်ေနေသာ လင္ေတာ္ေမာင္ ဦးစိုင္းေနာင္၏ လရည္မ်ားအား စုပ္ယူမ်ိဳခ်ပစ္ ၏။ ပူပူေႏြးေႏြး အလိုးခံထားရေသာ ေစာက္ပတ္ေလးအား စုပ္ယူခံရစဥ္ မခင္စမ္း တေယာက္ လရည္မ်ားႏွင့္ လက္က်န္ ေစာက္ရည္မ်ား ညႇစ္ထုတ္ကာ ဖင္ႀကီး ေကာ့တက္သြားၿပီး ခဏအၾကာမွ ဘုံးကနဲ႔ ၾကမ္းျပင္ေပၚ ျပန္က်လာေတာ့သည္။
ခဏအနားယူၿပီးသည္ႏွင့္ ဦးစိုင္းေနာင္မွာ မခင္စမ္း ဖင္ႀကီးအား တက္မက္စြာ ၾကည့္ရင္း ေလးဖက္ ကုန္းခိုင္း လိုက္ျပန္သည္။ ကုန္းေပးထားေသာ မခင္စမ္း ေစာက္ပတ္ ထဲ လီးထိပ္ေတ့ကာ ေစာင့္လိုးရင္း မယားျဖစ္သူ နန္းသူဇာ အား အိပ္ယာေဘးနာ ေသတၱာအနက္အား ေမးဆက္ၿပ လိုက္၏။ နန္းသူဇာမွာ ထရပ္ကာ ေသတၱာဖြင့္ကာ ဂ်ယ္ဘူး တဘူး ထုတ္ယူ ေနသည္။ ဦးစိုင္းေနာင္ တို႔နား ျပန္ေလၽွာက္လာၿပီး ေသတၱာထဲမွ ယူလာေသာ ဂ်ယ္ဗူး ေလး အဖုံးဖြင့္ကာ မခင္စမ္း ဖင္ဝေလးထဲ ညႇစ္ခ်လိုက္၏။ တဆက္ထဲ လက္ခလယ္နဲ႔ ဖင္ေပါက္ ေလးထဲ ထိုးကလိ ရာ မခင္စမ္း တေယာက္ လည္ျပန္ၾကည့္ရင္း နန္းသူဇာ အား လွမ္းေျပာ ေနသည္။
" ရွီးးးးးး … အား … ညီမရယ္ … ဘယ္လို လုပ္ေနတာလည္း … ဖင္ဝက ယားေနၿပီ … ဟင့္ ဟင့္ "
" ယားေနရင္ … လိုးခိုင္း ေပးမွာေပါ့ … မမရယ္ "
စကားဆုံးသည္ႏွင့္ နန္းသူဇာမွာ မခင္စမ္း ေစာက္ပတ္ ထဲမွ ဦးစိုင္းေနာင္လီးအား ဆြဲထုတ္ၿပီး ဖင္ေပါက္ေလးထဲ ေတ့ေပးလိုက္၏။
" ခဏေလး … ျဖစ္ပါ့မလား … ညီမရယ္ … အမ ေၾကာက္တယ္ … ဦးစိုင္း ဟာက … အႀကီးႀကီး "
ဖင္ဝကို လီးျဖင့္ ေတ့ခ်ိန္ မခင္စမ္း လန္႔ၿပီး နန္းသူဇာအား ေမးေနျပန္သည္။ သို႔ေသာ္ ဦးစိုင္းေနာင္မွာ နန္းသူဇာ အေျဖအားမေစာင့္ပဲ မခင္စမ္း ခါးေလးအား လက္ျဖင့္ ထိန္းကိုင္ကာ ဖင္ဝေလး ဗ်စ္ကနဲ႔ ေနေအာင္ လီးထိပ္ကို ဖိသြင္းပစ္၏။
" အားးးး … ေသၿပီ ေသၿပီ … အဟင့္ ဟင့္ … မရဘူး … နာတယ္ … ျပန္ထုတ္ေပးပါ … အမေလးးး "
မခင္စမ္း ႐ုန္းေနေသာ္လည္း ဦးစိုင္းေနာင္မွာ ထုတ္မေပးပဲ လီးအရင္းထိ ဖိလိုးလိုက္ေတာ့သည္။ မခင္စမ္း ဖင္ေပါက္ မွာ လီးတခါမွ မဝင္ဘူးသျဖင့္ ဦးစိုင္းေနာင္ လီးႀကီး ဝင္လာရာ တစ္ဆို႔ႀကီး ျဖစ္ကာ နာက်င္ ေနရွာသည္။
" ဦးစိုင္း ခဏထုတ္ၿပီး … အဖုတ္ေလး ျပန္လိုးလိုက္ … နန္း … မမဖင္ေပါက္ေလး … ကလိေပးမွ ရမယ္ "
နန္းသူဇာ စကားေၾကာင့္ ဦးစိုင္းေနာင္မွာ ဖင္ေပါက္ထဲမွ လီးအား ထုတ္ကာ ေစာက္ရည္အိုင္ေနေသာ အဖုတ္ထဲ ေျပာင္းလိုးလိုက္၏။ ထိုစဥ္ နန္းသူဇာမွ မခင္စမ္း ဖင္ဝေလး အား လၽွာထိပ္ေလးျဖင့္ ဝိုင္းေပးလိုက္၏။ ခ်က္ခ်င္း မခင္စမ္း မ်က္ႏွာေလး အမူယာ ေျပာင္းသြား ေတာ့သည္။ ေစာက္ဖုတ္ေလး အလိုးခံရင္း ဖင္ဝေလး အယက္ခံရသျဖင့္ ကာမအရသာ အသစ္ေလး ခံစားလာရ သည္။ နန္းသူဇာမွာ မခင္စမ္း အမူယာၾကည့္ကာ ဖင္ေပါက္ထဲ လက္ခလယ္ေလး ဖိသြင္းလိုက္၏။
" စွၾတ … အ … ရွီးးးးးးးးး "
ဦးစိုင္းေနာင္ကလည္း အဖုတ္ထဲ တခ်က္ခ်င္း လိုးေပးရာ နန္းသူဇာကလည္း လက္ခလယ္ေလးအား ညင္ညင္ သာသာေလး အသြင္းအထုတ္ လုပ္ေပးေနသည္။ နန္းသူဇာမွာ လက္ခလယ္ အေျဖာင့္ ထိုးသြင္းရာမွ
ခပ္ေကြးေကြး ေျပာင္းသြင္းရာ မခင္စမ္း ဖင္ႀကီး ေကာ့တက္ လာကာ တအီးအီး ညည္းျပေန၏္။ထိုခ်ိန္ ဦးစိုင္းေနာင္မွာ ဆက္ကနဲ႔ ဆြဲလိုးပစ္ရာ အဖုတ္ထဲ ဝင္ေသာ လီးႏွင့္ ဖင္ေပါက္ထဲ ထိုးသြင္းထားေသာ နန္းသူဇာ၏ လက္ခလယ္တို႔ ထိကပ္မိေတာ့သည္။ေစာက္ဖုတ္ အား လီးျဖင့္လိုးကာ ဖင္ေပါက္အား လက္ေခ်ာင္းေလးႏွင့္ လိုးေပးသလိုျဖစ္ကာ မခင္စမ္း တေယာက္ အသဲခိုက္ သြားရေတာ့သည္။
ဖင္ႀကီးေထာင္ကာ တစ္ကိုယ္လုံး တုန္ခါလာ၏။ ဦးစိုင္းေနာင္မွာလည္း အားထည့္လိုးသျဖင့္ အဖုတ္ထဲ လီးဝင္လာတိုင္း ေကာ့ပ်ံသြားကာ ဖင္ေပါက္ထဲမွ နန္းသူဇာ လက္ခလယ္အား ညႇစ္လိုက္သလို ျဖစ္ေနရသည္။
" ဘြတ္ … ဘြတ္ … အ … ဘြတ္ ဗ်စ္ … ဇြိ … ဗ်စ္ အ အ … အမေလး ေကာင္းလိုက္တာ "
မခင္စမ္း ကာမစိတ္မ်ား ျပင္းထန္ လာ၏။ ထိထိမိမိ ေဆာင့္ အလိုးခံခ်င္ေနသည္။ အဖုတ္ထဲ လိုးေပးသလို ဖင္ထဲလဲ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း အလိုးခံခ်င္ သျဖင့္ စဥ္းစားရ ခက္ေနျပန္၏။ လက္ခလယ္ျဖင့္ ဖင္ေပါက္ထဲ လိုးေပး သည့္အရသာေလးလဲ မပ်က္ေစလိုေပ။ ေစာက္ေခါင္းႏွင့္ ဖင္ေပါက္ထဲ တိုးဝင္လာေသာ လီးအရည္ျပားႏွင့္ လက္ေခ်ာင္းေလးမွာ အဖုတ္နံရံမ်ားႏွင့္ ဖင္အတြင္း ႂကြက္သားမ်ားအား ဖမ္ညႇပ္သလို ျဖစ္ရာ မခင္စမ္း တေယာက္ အရွင္လတ္လတ္ နတ္ျပည္ေရာက္ေန ေတာ့ သည္။ ဖင္ႀကီး ႏြဲ႕ကာ ယမ္းကာျဖင့္ ပါးစပ္မွ အသံေပါင္းစုံ ညည္းကာ ကာမစည္းစိမ္ေလး ခံယူေန၏။
" အားးးး အားးးး … ေကာင္းလြန္းလို႔ပါ … ေဆာင့္လိုး ေပးပါရွင္ …… အဟင့္ ဟင့္ … ၿပီးေတာ့မယ္ … ထင္တယ္ … အားးးးး ေဆာင့္ေဆာင့္ … အားးးးးးးး … ဟင့္ ဟင့္ ဟင့္ "
အငမ္းမရ ေတာင္းဆိုေနရင္း ရမၼက္ စိတ္မ်ား ေတာက္ေလာင္ ကာ ရွိုက္သံမ်ားႏွင့္ တုန္ရီေနရွာသည္။
ထိုခ်ိန္ နန္းသူဇာမွာ သူမလက္ေခ်ာင္းေလးအား ထုတ္ၿပီး ဖင္ဝထဲ ဦးစိုင္ေနာင္လီးအား ေျပာင္းထည့္ေပးလိုက္ ေတာ့၏။ ဖင္ေပါက္ထဲ လီးဝင္လာစဥ္ မခင္စမ္းမွာ အထြဋ္ထိပ္ ေရာက္လုခ်ိန္မို႔ အံႀကိတ္ခံကာ ေနာက္ျပန္ ျပန္ေဆာင့္ေပးေနသည္။ ဦးစိုင္းေနာင္ ကိုယ္တိုင္ မခင္စမ္း ဖင္အတြင္း ႂကြက္သား မ်ား၏ ညႇစ္အား မခံနိုင္ပဲ ေမးေၾကာမ်ား ေထာင္လာကာ ဖင္ေပါက္ထဲ လရည္မ်ား ပန္းထုတ္ပစ္ရ၏။
" ဖင္ထဲ … လရည္ေတြ … ဝင္ကုန္ၿပီ … အာ … ဟာ … အမေလးးးး … အ အားးးး "
ရင္ေခါင္းသံျဖင့္ ညည္းရင္း ဖင္သားစိုင္ႀကီးမ်ား တဆက္ ဆက္ တုန္ခါေနၿပီး ေလးဘက္ေတာ့ အေနထားႏွင့္ ေစာက္ရည္မ်ား တျဗန္းျဗန္း ပန္းထုတ္ေနေတာ့သည္။
ေနာက္၂ရက္ထိ ဦးစိုင္းေနာင္မွာ မခင္စမ္းအား ဖင္ေရာ အဖုတ္ေရာ စိတ္တိုင္းက်လိုးၿပီး အထူးအခြင့္ေရး ေပးသည့္ အေနျဖင့္ ေနာင္ခ်ိဳကားဂိတ္အား ျပန္ပို႔ေပးလိုက္၏။
////////////////////////////
မခင္စမ္း တေယာက္ အိမ္ျပန္ေရာက္စဥ္ ရပ္ကြက္ထဲမွ တစ္ဦးၿပီး တစ္ဦး လာေမးၾကရာ သူမ အလိုးခံရသည္မွ လြဲ၍ အားလုံး အမွန္တိုင္း ေျပာျပေနသည္။ ဦးၾကည္ေမာင္ မွာ မခင္စမ္း ျပန္ေရာက္ၿပီ ၾကားသည္ႏွင့္ အရင္ဆုံး ေရာက္လာကာ ေတာ္ေတာ္ႏွင့္ မျပန္ပဲ ညမိုးခ်ဳပ္မွ ျပန္သြားရွာ၏။ ၅ရက္ခန္႔ အၾကာ ရပ္ကြက္ ကထိန္ အတြက္ အလႉခံ လုပ္အားေပး လိုက္ရာ ျပန္ေရာက္ သည္ႏွင့္ ထုံးစံအတိုင္း ေနာက္ေဖးဘက္ ေျပးကာ အိမ္သာထဲ ဝင္ခ်ိန္မရ ဆီးေအာင့္ထားရ သျဖင့္ အိမ္သာ ေရွ႕တည့္တည့္ ထမိန္မကာ တျဗန္းျဗန္းႏွင့္ ေသးထိုင္ေပါက္ေနေတာ့၏။ ကိုသာေလာင္ အိမ္သာထဲ ရွိေနသည္ကို မခင္စမ္း မသိရွိေပ။ ကိုသာေလာင္မွာ အိမ္ေအာက္ထပ္ ေရေႏြး ေသာက္ေနရင္း မခင္စမ္း အိမ္ေရွ႕ တံခါးခ်ိတ္ ျဖဳတ္ေနသည္ကို ျမင္သည္ႏွင့္ အိမ္သာထဲ ဝင္ထိုင္ ေနလိုက္သည္။ မခင္စမ္း အျပင္က ျပန္လာတိုင္း ေသးေပါက္တတ္သည္ကို သိရွိထား၏။
" အိမ္သာထဲ … လူရွိလား "
ေသးေပါက္ရင္း အိမ္တံခါး ညႇပ္ကာထားေသာ အေပါက္မွ လူရိပ္ ျမင္သျဖင့္ ရွက္ရွက္ႏွင့္ လွမ္းေမးလိုက္သည္။
"ဟုတ္ မခင္စမ္း … က်ေနာ္ပါ … ဗိုက္ရစ္ေနလို႔ "
" ေဟာ္ေတာ္ … ကိုသာေလာင္လား … က်မ … လူမရွိဘူး ထင္လို႔ … ကန္ေတာ့ေနာ္ "
အျပင္မွ ျပန္လာသည္ႏွင္ ေသးေပါက္ခ်င္လွသျဖင့္ အိမ္သာ တံခါး မေခါက္မိပဲ တံခါးေရွ႕ ထိုင္ေပါက္ရာ ခုမွ မ်က္ႏွာေလး ရဲကာ ရွက္စိတ္ျဖင့္ ဝန္းထရံဘက္ လွည့္လိုက္ရသည္။ အေရးထဲ အလိုက္ ကန္းဆိုး မသိေသာ ေစာက္ပတ္က ေသးေၾကာ မျပတ္နိုင္ ေသးသျဖင့္ ေစာက္ဖုတ္အား မေက်မနပ္ ျဖစ္မိျပန္၏။ ၂ခ်က္ခန္႔ လက္က်န္ ေသးအား ဖင္ရႈံ႔ညႇစ္ကာ ထရပ္ရင္း အိမ္ထဲ ဝင္လာခဲ့လိုက္သည္။ ကိုသာေလာင္ တေယာက္ မခင္စမ္း ေစာက္ဖုတ္အား အနီးကပ္ ျမင္လိုက္ရသျဖင့္ ခ်က္ခ်င္း မွန္းကာ ဂြင္းထုပစ္၏။ တအီးအီး ႀကိတ္ၿငီးကာ ခဏေလးျဖင့္ လီးထိပ္ အေပါက္မွ လရည္မ်ား တေဖ်ာေဖ်ာ ပန္းထြက္လာကာ အိမ္သာ တံခါးအား စင္ကုန္ေတာ့သည္။
